کی دلبران زصحبت دل سیر می شوند
خوبان کجا ز آینه دلگیر می شوند
در خانمان خرابی دل سعی می کنند
این غافلان که در پی تعمیر می شوند
چون صبح زیر خیمه دلگیر آسمان
روشندلان به یک دو نفس پیر می شوند
غیر از گرسنگی که نگردند سیر ازو
هر نعمتی که هست ازو سیر می شوند
آنان که قد کنند دوتا پیش چون خودی
در خانه کمان هدف تیر می شوند
بی جذبه آن کسان که درین ره قدم نهند
گر بر فلک روند زمین گیر می شوند
جمعی که پا به صدق درین راه می نهند
در یک نفس چو صبح جهانگیر می شوند
جمعی که از حسب به نسب می کنند صلح
قانع به استخوان ز طباشیر می شوند
صائب ز زخم شیر مکافات غافلند
صید افکنان که در پی نخجیر می شوند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات از شاعر به بررسی حالات و رفتار انسانها در زندگی میپردازد. شاعر میگوید که عدهای از افراد به دنبال رفاه و خوشی هستند، اما در واقعیت ممکن است دچار پوچی و ناکامی شوند. دلبران و خوبان از محبت و دوستی سیر نمیشوند و همواره در پی ترمیم دلهای شکستهاند. در مقابل، کسانی که در جستجوی سادگی و صدق هستند، به کمال و روشنی میرسند. همچنین، کسانی که به دنبال منافع مادی و نسب و حسب هستند، هرگز سیر نمیشوند و در نهایت از زندگی رضایت ندارند. شاعر به نوعی هشدار میدهد که انسانها باید به جستجوی ارزشهای واقعی و انسانی بپردازند، نه تنها به ظواهر زندگی.
هوش مصنوعی: دلبران هرگز از صحبت با دل سیر نمیشوند، و خوبان هرگز از آینه دل ناراحت نمیگردند.
هوش مصنوعی: در خانهای که ویرانه و خراب است، افرادی ناپخته تلاش میکنند تا آن را تعمیر کنند، در حالی که غافلند از این که خودشان در حال خراب کردن آن هستند.
هوش مصنوعی: وقتی صبح زود زیر آسمان ابری و دلگیر میگذرد، کسانی که نورانی و دلشاد هستند، در یک یا دو نفس حسی از پیری و فرسودگی را تجربه میکنند.
هوش مصنوعی: جز گرسنگی که هیچ کس نمیتواند به کمک آن سیر شود، هر نعمتی دیگر به نوعی از آن سرچشمه میگیرد و انسان را سیر میکند.
هوش مصنوعی: کسانی که در خانه خود به بلندای دو قدم میرسند، مانند هدفی برای تیر در کمان میمانند.
هوش مصنوعی: افرادی که بدون عشق و علاقه در این مسیر قدم میزنند، هرچقدر هم که به مقام بلندی برسند، در نهایت به زمین و واقعیت زندگی بازمیگردند و از جذابیت زندگی بهرهای نخواهند برد.
هوش مصنوعی: افرادی که با صداقت و راستی به سوی حقیقت گام برمیدارند، در یک چشم برهم زدن مانند صبحی که همه جا را روشن میکند، تبدیل به روشنایی و نفوذ بینظیری میشوند.
هوش مصنوعی: جمعی که فقط به افتخارات خانوادگی خود میبالند و به ریشههای خود افتخار میکنند، در نهایت تنها به وجود فیزیکی خود بسنده میکنند و از عمق وجود خود بیخبر میمانند.
هوش مصنوعی: شکارچیانی که به دنبال شکار هستند، از عواقبی که ممکن است به خاطر زخم شیر به سرشان بیاید، غافلند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل خستگان که بستهٔ تدبیر می شوند
وارسته از کمند به زنجیر می شوند
برگی ز بوستان خرابی نچیده اند
جمعی که سایه گستر و تعمیر می شوند
این ناوک از کمان که آید که هر طرف
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.