تا چند دل ترا به هوا وهوس کشد
چون عنکبوت دام به صید مگس کشد
بویی شنیده است ز گلزار اتحاد
هر بلبلی که ناز گل از خار وخس کشد
روشندلی است عاشق صادق که همچو صبح
در اولین نفس نفس باز پس کشد
فارغ ز انقلاب بهار وخزان شود
سرزیر بال هر که به کنج قفس کشد
غافل مشو ز خال ته زلف آن نگار
کاین دزد خیره حلقه به گوش عسس کشد
چون بحر دست جذبه برآرد ز آستین
مقدور نیست سیل عنان باز پس کشد
در روز بازخواست بود نامه اش سفید
چون صبح اگر کسی به تامل نفس کشد
تاکی دل گسسته عنان را ز بی تهی
چون موجه سراب به هر سو هوس کشد
پیوند خام نیست ز خامان گسستنی
چون طفل دست از ثمر نیمرس کشد
بگشا نظر که خود بود اول شکار او
دامی که عنکبوت برای مگس کشد
شیرافکن است هرکه سگ نفس خویش را
در موسم شباب به قید مرس کشد
در اصفهان ز طبع روانی مدار چشم
در خاک سرمه خیز کسی چون نفس کشد
دریا کند چگونه نفس راست در حباب
صائب به زیر سقف فلک چون نفس کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف عشق و جذابیتهای آن میپردازد و از مکاشفات عشق و حالات دل عاشق سخن میگوید. او به تشبیهاتی میپردازد که نشاندهندهی احساسات عمیق عاشقانه است؛ مثلاً دل را به مگس و عشق را به دام عنکبوت تشبیه میکند. شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره میکند و میگوید که عشق میتواند فرد را از واقعیت دور کند. در ادامه، به موضوعاتی چون پیوند عاشقانه و خواستههای دل اشاره میکند و تأکید میکند که انسان باید به درون خود نگاهی عمیق بیندازد تا حقیقت عشق را دریابد. در نهایت، شاعر به دشواریهای عشق و تأثیر آن بر روح و روان انسان میپردازد و اوج احساسات را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: تا کی دل تو به آرزوهای بیهوده کشیده شود، مانند عنکبوتی که با دامی مگس را به دام میاندازد.
هوش مصنوعی: هر بلبلی که از خار و خس دوری کند و به زیبایی گل توجه دارد، بویی از باغ اتحاد و هماهنگی شنیده است.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی همانند صبح روشن است که با اولین دم، از همه چیز دست میکشد و به دنبال حقیقت میرود.
هوش مصنوعی: کسی که در گوشهای از قفس زندگی کند و از تغییرات فصلهای بهار و خزان دور باشد، نگرانی و حوادث دنیا را نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: دقت کن که جای خال بر روی زلف آن معشوق زیبا، جلب توجه میکند؛ چرا که این نازکخال دزدانه به گوش نگهبانان میرسد و توجه آنها را جلب میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که دریا قدرت خود را از آستین بیرون میآورد، دیگر نمیتوان سیل را مهار کرد و آن را برگرداند.
هوش مصنوعی: در روز حسابرسی، نامه او مانند صبح روشن و سفید خواهد بود، اگر کسی با دقت و تامل به درون خود نگاهی بیندازد.
هوش مصنوعی: دل شکسته و ناامید در جستجوی آرامش و خوشی است، اما هر بار که به سمت چیزی میرود، فقط سراب و تصویرهای بیپایهای میبیند که هیچ چیز واقعی نیستند. او به خاطر فقدان معنا و هدف، در هر سو فقط هوس و آرزوهایی بیپایه را میبیند.
هوش مصنوعی: پیوند ناپایداری که بین نا پختگان وجود دارد، به سادگی نمیتواند قطع شود؛ به مانند اینکه یک کودک به راحتی از میوه نارس نمیتواند دست بکشد.
هوش مصنوعی: نگاهت را باز کن، که خود او در ابتدا شکارش است، مثل دام عنکبوت که برای به دام انداختن مگس طراحی شده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که در دوران جوانی نفس سرکش خود را کنترل کند، مانند کسی است که شیر را به دام انداخته است.
هوش مصنوعی: در اصفهان، با طبیعت دلپذیری که دارد، اگر کسی از روی زمین سرمه برداشت کند و به آن بخورد، حس میکند که مانند نفس کشیدن است.
هوش مصنوعی: چگونه دریا نفس خود را در حبابی راست نگه میدارد؟ همانطور که زیر سقف آسمان، نفس میکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.