|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم خود صحبت می‌کند و تأکید می‌کند که احساسات وی به سختی ابراز می‌شوند. او اشاره می‌کند که هرچند درونش پر از احساسات و عشق است، اما نمی‌تواند آنها را به راحتی بیرون بریزد. همچنین به تضاد بین زیبایی‌های دل‌انگیز و سختی‌های آتش و درد می‌پردازد. در پایان، شاعر بیان می‌کند که هرگز نمی‌توان از آتش دلتنگی‌اش، دود و احساساتش را آزاد کند.
هوش مصنوعی: نفس خوشی از درون من بیرون نمی‌آید، همان‌طور که نسیم خوشبو از باغ بهشت از آتش و گرما بیرون نمی‌آید.
هوش مصنوعی: دستگاه تیر تو چه چیزی از دل گرم من دیده است که هیچگاه از منطقه‌ی آسیب‌زده‌اش خارج نمی‌شود؟
هوش مصنوعی: از طبیعت سرکش و غیرقابل پیش‌بینی خوبان با ملاطفت و نرمش برخورد کن، زیرا ویژگی‌های نیکو نیز در شرایط سخت و دشوار از بین نمی‌روند.
هوش مصنوعی: محبت به پایان رسید و صائب نتوانست چیزی بگوید. همیشه از آتش، دود بیرون نمی‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.