سخن غریب چو شد در وطن نمی ماند
عزیز مصر به بیت الحزن نمی ماند
گلوی خویش عبث پاره می کند بلبل
چو گل شکفته شود در چمن نمی ماند
مبند دل به جگر گوشه چون رسد به کمال
که خون چو مشک شود درختن نمی ماند
عبث سهیل نظر بند کرده است مرا
عقیق نام طلب در یمن نمی ماند
زتاج پادشهان پایتخت می سازد
در یتیم به خاک عدن نمی ماند
صدف به صحبت گوهر عبث دلی بسته است
سخن بزرگ چوشد در دهن نمی ماند
به فکر چشم براهان خویش می افتد
سخن ز یوسف گل پیرهن نمی ماند
خروج می کند از بیضه آتشین نفسی
همیشه باغ به زاغ وزغن نمی ماند
سخن ز فیض غریبی غریب شد صائب
غریب نیست اگر در وطن نمی ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوعاتی چون بیثباتی و ناپایداری سخنان و احساسات در زندگی اشاره میکند. او میگوید که وقتی سخن غریبی در وطن مطرح میشود، دوام نمیآورد و میگذرد. همچنین به بیفایده بودن تلاش برای حفظ چیزهای زودگذر مانند عشق و زیباییها اشاره میکند. شاعر تأکید دارد که خواستهها و آرزوها نیز همچون گلی که در چمن میروید، موقتی هستند و در نهایت محو میشوند. او به این نتیجه میرسد که غیاب و غریبگی یک واقعیت اجتنابناپذیر است و انسانها نمیتوانند به طور دائمی بر ویرانیهای احساسی و اجتماعی فائق آیند.
هوش مصنوعی: وقتی که صحبت از چیزهای ناآشنا و عجیبی در کشور خودمان باشد، دیگر در آنجا نمیماند. مانند داستان عزیز مصر که هرگز در سرزمین غم و اندوه نمیماند.
هوش مصنوعی: بلبل بیهوده خود را آزار میدهد، چون وقتی که گل در چمن شکوفا میشود، دیگر جایی برای او نمیماند.
هوش مصنوعی: دل خود را به عشق کسی وابسته نکن؛ زیرا وقتی آن محبوب به کمال و زیبایی خود برسد، مانند مشک که گرانبهاست، همیشه درختی که محبت را نتیجه میدهد، باقی نمیماند.
هوش مصنوعی: سهیل به طور بیهوده مرا تحت تأثیر خود قرار داده است، سنگ عقیق که به نام معروف است، در یمن باقی نمیماند.
هوش مصنوعی: از تاج پادشاهان، پایتختی ساخته میشود و در سرزمین یتیمان، خاکی از عدن باقی نمیماند.
هوش مصنوعی: صدف در انتظار صحبت گوهر، بیهوده دل بسته است، چرا که کلمات بزرگ و مهم نمیتوانند در دهان بمانند و به گوش کسی برسند.
هوش مصنوعی: به یاد افرادی که منتظر هستند، صحبت از یوسف میشود و لباس گلدار در این لحظه از یاد میرود.
هوش مصنوعی: آتشین، انرژی و شور و شوقی را از خود منتشر میکند که همیشه در حال تجدید است، و این حالت همیشگی و زنده به طور قطع، بر زندگی زاغ و وزغ تأثیر نمیگذارد.
هوش مصنوعی: سخن از نعمت و مهربانیای است که به گونهای خاص و بینظیر جلوهگر شده است. صائب، احساس غریبی میکند، اما این غریب بودن او دره وطنش جای تعجبی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.