خط تو سلسله خود به مشک ناب رساند
کمند زلف تو خود را به آفتاب رساند
چگونه شمع تجلی ز رشک نگدازد
رخ تو خانه آیینه را به آب رساند
هلاک فیض سبکروحیم که از گلشن
به یک نفس سر شبنم به آفتاب رساند
هزار کاسه پراز خون نوح بخت ضعیف
پی گذشتن من زورق حباب رساند
بلندگشت زهر گوشه هایهوی سپند
دگر که دست به آن گوشه نقاب رساند
همان به چشم تو از ذره کم عیارتریم
اگر چه شهرت مارا به آفتاب رساند
عجب که مصرعی از پیش کلک او بجهد
چنین که صائب ما مشق انتخاب رساند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت عشق و عشق ورزی اشاره دارد. شاعر با استفاده از تشبیهات و تصاویر زیبا، ارتباطی عمیق میان محبوب و معشوق برقرار میکند. او به توصیف زلف و چهره معشوق پرداخته و بیان میکند که چگونه محبوبش به زندگی و روشنایی تبدیل میشود. همچنین، شاعر به احساسات و حالاتی اشاره دارد که از عشق و زیبایی ناشی میشود و به نوعی به ضعف و قدرت در این احساسات ارتباط میدهد. در پایان، شاعر بر قدرت کلام خود در انتخاب واژهها تأکید میکند و نشان میدهد که چقدر هنر و شعر در بیان این احساسات مؤثر است.
هوش مصنوعی: نوشته تو به زیبایی و ظرافتی میرسد که با مشکی خالص مقایسه میشود و موهای تو به قدری جذاب و دلنشین هستند که مانند نخی طلایی در نور خورشید میدرخشد.
هوش مصنوعی: چطور میتواند شعلهی شمعی که از زیبایی تو حسادت دارد، نورش را از بین ببرد و چهرهات را در آینه به تصویر بکشد؟
هوش مصنوعی: من به این دلیل از بین میروم که روح سبکم را تحت تأثیر قرار داده است؛ چگونه که در یک دم، شبنم را از گلستان به آفتاب میرساند.
هوش مصنوعی: در این شعر به وضعیتی دشوار و ناامیدکننده اشاره شده است که شاعر خود را در شرایطی سخت و نامساعد میبیند. او با رمز و استعاره از داستان نوح و طوفان صحبت میکند، نشان میدهد که برای عبور از مشکلات و چالشها، به رغم ضعیفی و ناتوانیاش، تلاش میکند. کاسههای خون نماد رنج و درد است و زورق حباب نماد ناچیزی و شکنندگی در برابر سختیهاست. در نهایت، این تصویر نشاندهنده تقلا و عزم جدی در برابر موانع زندگی است.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به بلندی و زیبایی درخت سپند است که در زوایای مختلف خود جذابیتهایی دارد. کسی که به این درخت نزدیک میشود و به زیبایی آن توجه میکند، حس خاصی را تجربه میکند. در واقع، این تصویر به نوعی به زیباییهای پنهان و دلنشینی که در اطراف ما وجود دارد، اشاره میکند.
هوش مصنوعی: ما به اندازهای که در چشم تو کوچک و کم ارزش به نظر میرسیم، اگر چه نام و شهرت ما به اندازه آفتاب درخشان است.
هوش مصنوعی: عجب است که شعری از قلم او بهگونهای خارج شود که صائب ما در انتخاب و نوشتن، به این زیبایی دست یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کمند زلف تو خود را به آفتاب رساند
توان به چرخ سرخودزپیچ وتاب رساند
چه چشمهای خمارین ولعل میگون است
که می توان ز تماشای او شراب رساند
به مهره دل مومین من چه خواهد کرد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.