چه باک دانه خال از گزند می دارد؟
ز چشم زخم چه پروا سپند می دارد؟
اگر ز ناله من آن طبیب خوشدل نیست
چرا همیشه مرا دردمند می دارد؟
به گرد آهوی وحشی نمی رسد فریاد
دل رمیده چه پروای پند می دارد؟
فتاده است چو بادام هرکه چرب زبان
همیشه بستر و بالین ز قند می دارد
ملال خاطر هرکس به قدر همت اوست
که چین به قدر بلندی کمند می دارد
هلاک نرگس جادوی او شوم صائب
که زنده ام به نگاه کشند می دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات و دغدغههای درونی خود میپردازد. او از نگرانیهایی صحبت میکند که در دل دارد و به نالهها و دردهایش اشاره میکند که طبیب دلش به آن توجهی ندارد. شاعر به نسبت اندیشهها و نگرانیهای دیگران نیز اشاره میکند و میگوید که ملال خاطر هرکس به اندازه همت اوست. او در نهایت به عشق و زیباییهای چشمنواز اشاره میکند که در زندگیاش تاثیرگذار است و با وجود درد و رنج، همچنان زنده است به خاطر آن نگاهها.
هوش مصنوعی: چه اهمیتی دارد که دانهای خال وجود داشته باشد؟ اسب هم از چشم زخم نمیترسد.
هوش مصنوعی: اگر این پزشک مهربان به درد و ناله من توجهی ندارد، پس چرا همیشه باعث میشود که من در رنج و عذاب باشم؟
هوش مصنوعی: فریاد دل شتابزده و مضطرب به آهوهای وحشی نمیرسد و این دل رمیده اهمیتی به نصیحت و پند دیگران نمیدهد.
هوش مصنوعی: هرکه زبانش شیرین و فریبنده است مانند بادام نرم و خوشمزه میافتد؛ این فرد همیشه در زندگیاش و در روابطش با دیگران، دور و برش پر از خوشی و نیکی است.
هوش مصنوعی: هر فردی به اندازه تلاش و ارادهاش، از غم و ناراحتی رنج میبرد. به عبارتی، میزان ناراحتی هرکس به اندازه همت و کوشش اوست؛ همانطور که یک کمند به اندازه بلندیاش چرخش دارد.
هوش مصنوعی: من به خاطر نیروی جادویی نرگس چشمهایش نابود میشوم، زیرا زندهام به نگاه او که مرا به سمت خود میکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.