اگر چه قامت سرو اعتدال را دارد
کجا نزاکت آن نونهال را دارد؟
ز رستخیز خزان رنگ را نمی بازد
دعای من به دو دست آن نهال را دارد
نه شبنمیم که بالین ز برگ گل سازیم
سر بریده ما زیر بال را دارد
بهار رفت و خزان آب زد بر آتش گل
هنوز بلبل ما قیل و قال را دارد
هلاک شیوه انصاف می شود صائب
همین بس است که او این کمال را دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و لطافت یک جوان اشاره می‌کند که مشابه درخت سرو است و از ویژگی‌های مثبت و نیکوی او سخن می‌گوید. او می‌گوید که جوانی، حتی در شرایط سخت و در خزان، از زیبایی‌ها و ویژگی‌های خوب خود نمی‌کاهد. حتی اگر بهار برود و خزان بیفتد، عشق و صدای زیبای بلبل هنوز در دل او برقرار است. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که انصاف در این دنیا از بین می‌رود، اما وجود چنین جوانانی خود نشانگر کمال و زیبایی است.
هوش مصنوعی: اگرچه درخت سرو قامت بلندی و زیبا دارد، اما هیچ‌گاه به ظرافت و نازکی این جوانه نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: در فصل خزان، رنگ و جلوه‌های طبیعت تغییر نمی‌کند؛ زیرا دعای من با دستانم به آن درخت جوان می‌رسد و از آن حفاظت می‌کند.
هوش مصنوعی: ما مانند شبنمی نیستیم که بر روی برگ گل بخوابیم؛ بلکه حتی سر بریده ما هم زیر بال پرنده‌ای قرار دارد.
هوش مصنوعی: بهار تمام شده و پاییز آمده، باران روی آتش گل ریخته ولی بلبل ما هنوز درگیر حرف و حدیث‌ها و گفتگوهاست.
هوش مصنوعی: اگر انصاف به درستی رعایت نشود، به نابودی خواهد انجامید. همین که صائب این ویژگی را دارد، کافیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.