دلبری از خم گیسوی سخن می آید
بوی فیض از گل شب بوی سخن می آید
عقده دل که در او ناخن الماس شکست
فتحش از جنبش ابروی سخن می آید
پنجه در پنجه اعجاز مسیحا کردن
از سبکدستی بازوی سخن می آید
آستین بر رخ گلزار بهشت افشاند
نکهتی کز گل خودروی سخن می آید
عرق کلک سبکسیر مرا پاک کنید
که ز گلگشت سر کوی سخن می آید
صائب از دست منه کلک گهربارت را
این نهالی است کز او بوی سخن می آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و تاثیر سخن و زبان به عنوان ابزار دلبری و بیان احساسات سخن می‌گوید. گیسوی سخن و بوی گل شب نمادهایی از زیبایی و جذابیت هستند. دلشکستگی و مشکلات در وجود انسان را با ابروهای فریبنده و معجزه‌آسا مقایسه کرده است. شاعر توانایی سخن را به یادآوری کرده و آن را به همانند گل بو و لطافت نسبت می‌دهد. او از عرق و زحمتی که برای بیان احساسات خود کشیده است، سخن می‌گوید و در نهایت به این نکته اشاره می‌کند که این تجلیات و زیبایی‌ها از عشق و الهام سرچشمه می‌گیرند و موجب بروز سخن می‌شوند.
هوش مصنوعی: جاذبه و دلربایی از زیبایی موهای دلبران به مشام می‌رسد و بوی خوشی که از گل شب به هوا می‌آید، نشانه‌ای از لطافت و زیبایی کلام است.
هوش مصنوعی: گرفتگی و ناراحتی دل که در آن ناخن الماس ترک خورده است، با حرکت ابروی کلام باز و حل می‌شود.
هوش مصنوعی: با مهارت و توانایی بالا، می‌توان کارهای شگفت‌انگیز انجام داد؛ اما این توانایی از تسلط و قدرت بیان ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: عطر و بوی خوشی از آستین بهشت بر سر و روی گلزار پاشیده می‌شود که از آن عطر، سخن و احساسات لطیف و شیرینی ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: لطفاً عرق و کثیفی قلم مرا بزدایید، چرا که از دنیای زیبای گفتار و سخن در حال آمدن است.
هوش مصنوعی: صائب، از من بخواه که قلم گرانبها و ارزشمندت را در دست بگیرم. این قلم مانند نهالی است که از آن عطر و بوی کلام و سخن به مشام می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.