رفت در خلوت مینا گل و بلبل آسود
بلبل از ناله فرو بست لب و گل آسود
شعله گرمی هنگامه گلزار نشست
غنچه شد شهرت گل، دیده بلبل آسود
دم شمشیر تغافل همه را با من بود
من چو رفتم ز میان، تیغ تغافل آسود
پرتو صبح بناگوش گران بود بر او
چون گل روی تو در سایه سنبل آسود؟
چون به زیر فلک از تفرقه ایمن باشم؟
نتوان فصل بهاران به تو پل آسود
چشم جادو گرش آن روز که آمد به سخن
در دل چه دل جادوگر بابل آسود
توسنی نیست توکل که سکندر بخورد
هرکه بسپرد عنان را به توکل آسود
با چنان شوخی طبعی که به گل خنده زدی
در دل خاک چسان طالب آمل آسود؟
حیرتی دارم ازان شبنم غافل صائب
که به دور رخ او بر ورق گل آسود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیباییهای طبیعت و تأثیر آن بر احساسات و روان انسان میپردازد. در این متن، بلبل و گل در حالتی از آرامش به سر میبرند و سخن از فصلی به میان میآید که در آن آرامش و زیبایی حاکم است. شاعر به تفرقه و دوری از محبوبش اشاره میکند و از دشواریهای جدایی و بلاتکلیفی در عشق میگوید. تضاد بین شادی و غم، و زیبایی و تلخی در این شعر مشهود است. همچنین به قدرت عشق و توکل به خدا نیز پرداخته میشود، و در نهایت حیرت شاعر از زیباییهای طبیعی و عشق نهفته در آن بیان شده است.
هوش مصنوعی: در جایی که تنها مینا وجود داشت، بلبل و گل هر دو آرام شدند. بلبل دیگر ناله نکرد و لبش را بست و گل هم در آرامش به سر برد.
هوش مصنوعی: شعلهای از گرما در میان باغ گُل نمایان میشود، غنچهها به شهرت گُل معروف میشوند و بلبلها از دیدن این زیبایی آرامش پیدا میکنند.
هوش مصنوعی: شمشیر بیتوجهی همیشه با من بود و همه را تحت تاثیر قرار میداد. اما وقتی من از صحنه رفتن، آن تیغ بیتوجهی آرام گرفت و دیگر کارایی نداشت.
هوش مصنوعی: نور صبحگاه بر او سنگینی میکرد، گویی که زیباییاش همچون گلی است که در سایهای آرام است.
هوش مصنوعی: وقتی که در دل آسمان از اختلافات و جداییها دور باشم، چگونه میتوانم در بهار به آرامش و صلح برسم؟
هوش مصنوعی: در روزی که آن جادوگر با چشمهایش به سخن آمد، دل جادوگر بابل آرامش خود را از دست داد.
هوش مصنوعی: هیچ چیزی مثل توکل بر خدا نیست؛ سکندر نیز تسلیم این اصل بود. هر کس که ارادهاش را به توکل بسپرد، از نگرانیها و دغدغهها آسودهخاطر خواهد بود.
هوش مصنوعی: با چنین خنده و شوخیای که به گل زدی، چطور ممکن است دل خاک آرام بگیرد؟
هوش مصنوعی: من از شبنم غافلی که بر روی گل نشسته و زیبایی صورت او را میپوشاند، شگفتزدهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.