در صدف چشم محال است گهر باز کند
گره از دیده پوشیده سفر باز کند
آه سردست گشاینده دلهای غمین
از دل غنچه گره باد سحر باز کند
هرکه بیرون ننها پای خود از حلقه ذکر
چشم چون سبحه ز صد راهگذر باز کند
زآستین دست برون گر نکند بالیدن
کیست تا بند قبای تو دگر باز کند؟
از وبال اختر ما نیز برون می آید
چشم اگر در جگر سنگ شرر باز کند
صافدل محرم و بیگانه نمی داند چیست
که به روی همه کس آینه در باز کند
مردم چشم مرا گر هدف تیر کنی
به تماشای رخت چشم دگر باز کند
چه خیال است دل آزاد شود زیر فلک؟
مرغ در بیضه محال است که پر باز کند
پختگی گر نکند رحم به کوته دستان
کیست کز نخل بلند تو ثمر باز کند؟
خبری نیست سزاوار شنیدن صائب
گوش خود کس به امید چه خبر باز کند؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان دشواریهای دستیابی به حقیقت و زیباییهای دلنشین میپردازد. او از گرهها و موانع موجود در زندگی صحبت میکند که مانع از دیدن و باز کردن چشمان انسان به واقعیتها میشود. تصاویر مختلفی از طبیعت و زندگی انسانی به کار میبرد تا نشان دهد که آزادی و روشنبینی نیازمند تلاش و صبر است. در نهایت، شاعر به ناامیدی و بیخبری انسانها اشاره میکند که گاهی نمیتوانند از بندهای خود رهایی یابند.
هوش مصنوعی: در چشم کسی که نگه داشتن عشق را در دل دارد، امکان ندارد که گوهری را آشکار کند. او همچنان که چشمش را بسته نگه میدارد، نباید انتظار داشت که از سفر عشق خود باز گردد.
هوش مصنوعی: ناله و آهی که از دل برمیخیزد، میتواند دلهای غمگین را آرامش بخشد و به آنان امید بدهد. همچنین، مانند نسیم صبح، میتواند غنچههای بسته را به شکوفایی و گشایش برساند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در ذکر و یاد خداوند ثابت قدم باشد و پا از این مسیر نکشد، مانند دانههای تسبیح است که از صدها راه مختلف عبور کرده و هیچگاه از هم جدا نمیشوند.
هوش مصنوعی: اگر دستی از آستین بیرون نیاید و رشد نکند، چه کسی میتواند بند قبای تو را باز کند؟
هوش مصنوعی: اگر چشم کسی که در دل خود درد و رنج دارد، باز شود، ممکن است از تأثیرات بد و منفی ستارهاش رهایی یابد.
هوش مصنوعی: دانش و قلب پاک کسی که اهل صفا باشد، تفاوتی بین خودی و بیگانه نمیگذارد و مانند آینه، با همه به راحتی و صداقت برخورد میکند.
هوش مصنوعی: اگر تو تیر محبت را به سوی چشم من پرتاب کنی، مردم فقط به خاطر دیدن زیبایی تو چشمهایشان را به سوی من خواهند آورد.
هوش مصنوعی: دل آزاد شدن زیر آسمان، خیال و آرزویی غیرممکن است. مانند این است که مرغی که در تخم است، نتواند پرواز کند.
هوش مصنوعی: اگر پختگی و درایت وجود نداشته باشد، رحم به کسانی که توانایی کمتری دارند نخواهد آمد. چه کسی میتواند نتیجهگیری کند که از درخت بلند تو میوهای به بار خواهد نشست؟
هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که چیزی برای شنیدن وجود ندارد و هیچ کس به اندازه کافی محتوا و موضوعی جذاب ندارد که گوش خود را برای شنیدن خبری باز کند. به نوعی، از بیخبری و ناامیدی از شنیدن اخبار خوب و دلانگیز سخن به میان آمده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.