چون نفس زیر فلک دل به هوس راست کند؟
زیر سرپوش، چراغی چه نفس راست کند؟
چون مگس گیر، ز تسبیح ریایی زاهد
دام تزویر پی صید مگس راست کند
دل افسرده به فریاد نگردد بیدار
ره خوابیده کجا قد به جرس راست کند؟
تا به مقصد نرسد شوق نگیرد آرام
سیل در راه محال است نفس راست کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به حقایق وجود انسان و چالش‌های روحی او می‌پردازد. او بیان می‌کند که وقتی نفس با هوس‌های دنیوی درگیر می‌شود، نمی‌تواند به حقیقت دست یابد. نفس در دام تزویر و ظاهرگرایی گرفتار شده و دل افسرده نیز به سادگی بیدار نمی‌شود. همچنین، تا زمانی که انسان به هدف‌هایش نرسد، آرامش نخواهد داشت و تلاش‌هایش تنها در صورتی که واقعی و صادقانه باشد، موثر است. شاعر به این نتیجه می‌رسد که حرکت و شوق واقعی تنها در مسیر صحیح و با خلوص نیت ممکن است.
هوش مصنوعی: وقتی در زیر آسمان، دل به آرزوها و خواسته‌ها می‌سپارد، چه فایده‌ای دارد؟ در حالی که زیر سرپوش، چراغی نمی‌تواند به روشنی بیفتد.
هوش مصنوعی: مثل مگسی که در دام گرفتار می‌شود، زاهدی که با تسبیح خود در حال ریاکاری است، به شیوه‌ای فریبنده، در پی شکار مگس‌ها (بندگان) می‌باشد.
هوش مصنوعی: دل غمگین و افسرده نمی‌تواند به راحتی بیدار شود. کسی که خواب است و به حال خود رها شده، چگونه می‌تواند راست و محکم ایستاده و به صدای ناقوس توجه کند؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که به هدف نرسد، اشتیاق آرام نخواهد گرفت. بدن در مسیر دشوار استراحت نمی‌کند و نفس درست نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.