صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲۵

چون نفس زیر فلک دل به هوس راست کند؟

زیر سرپوش، چراغی چه نفس راست کند؟

چون مگس گیر، ز تسبیح ریایی زاهد

دام تزویر پی صید مگس راست کند

۳

دل افسرده به فریاد نگردد بیدار

ره خوابیده کجا قد به جرس راست کند؟

تا به مقصد نرسد شوق نگیرد آرام

سیل در راه محال است نفس راست کند