شکوه اهل دل از خلق نهان می باشد
این عقیقی است که در زیر زبان می باشد
صحبت راست روان راست نیاید با چرخ
تیر یک لحظه در آغوش کمان می باشد
بی ندامت نبود صحبت بی حاصل خلق
شمع در انجمن انگشت گزان می باشد
جگر غنچه ز همصبحتی خار گداخت
غم به دلهای سبکروح گران می باشد
عشق هرچند که در نام و نشان ممتازست
طالب مردم بی نام و نشان می باشد
حسن را در دم خط ناز و غرور دگرست
خواب در وقت سحرگاه گران می باشد
خط برآورد و همان چهره او ساده نماست
در صفا جوهر آیینه نهان می باشد
در خموشی نشود جوهر مردم ظاهر
صائب این گنج نهان زیر زبان می باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درونی اهل دل می‌پردازد که معمولاً از چشم دیگران پنهان است. شاعر اشاره می‌کند که برخی حقیقت‌ها و زیبایی‌ها در درون انسان‌ها نهفته‌اند و در ظاهر قابل رؤیت نیستند. صحبت‌های صادقانه و راستین در این دنیا با چرخ روزگار سازگار نیست و چالش‌های زندگی گاهی روح را آزرده می‌کنند. عشق و زیبایی، علی‌رغم شکوه و جذابیتشان، ممکن است در عمق وجودشان ناشناخته باقی بمانند. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که گنج‌های معنوی و احساسی در سادگی و خموشی نهفته‌اند و باید درونیات را دریافت و درک کرد.
هوش مصنوعی: شکایت و ناله‌های دل‌سوزان از مردم، به گونه‌ای پنهان و درون‌نگرانه است. این مانند یک عقیق ارزشمند است که در عمق وجود انسان نهفته شده و به آسانی قابل مشاهده نیست.
هوش مصنوعی: صحبت صحیح و صادقانه با زمانه‌ای که پر از نیرنگ و فریب است، نمی‌تواند به راحتی صورت بگیرد. در واقع، لحظه‌ای که در دست تقدیر قرار داریم، همیشه تحت تأثیر نگرانی‌ها و چالش‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: اگر بدون پشیمانی صحبت کنیم، از گفتگوهای بی‌فایده چیز مثبتی به دست نخواهیم آورد. مانند شمعی که در جمع می‌سوزد و فقط باعث ایجاد مشکلات برای ما می‌شود.
هوش مصنوعی: دل غنچه از همصحبتی با خارها رنج می‌کشد و غم، برای دلهای سبک و بی‌مغز سنگین است.
هوش مصنوعی: عشق هرچند که در ظاهر و مشخصاتش ویژه و برجسته است، اما در واقع به دنبال افرادی است که بی‌هویت و ناپیدا هستند.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذبه حسن در لحظه‌ای خاص و با حالتی مغرور به وضوح نمایان می‌شود، اما خواب در اوایل صبح سنگین و دشوار است.
هوش مصنوعی: وقتی چهره او درخشان و ساده به نظر می‌رسد، نشان از پاکی و صفای درون اوست که مانند جوهر درون آیینه‌ای پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: در سکوت، ویژگی‌های واقعی انسان‌ها به وضوح پدیدار نمی‌شود. صائب می‌گوید این گنجینه پنهان که در درون هر فرد نهفته است، همانند چیزی است که زیر زبان قرار دارد و تنها با ابراز کلام می‌تواند نمایان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل مقیم در آن جان جهان می باشد
خاطر آنجاست که آن جان جهان می باشد
خوش بود دل نگرانی بچنان دلبندی
که بدین کس دل او هم نگران می باشد
گر شدم عاشق و میخواره مرا عیب مکن
[...]
پیچ و خم لازمه رشته جان می باشد
نیست بی سلسله تا آب روان می باشد
جان روشن نکند در تن خاکی آرام
آب در صلب گهر قطره زنان می باشد
اختیاری نبود آه، کهنسالان را
[...]
پیر خمیازه‌کش وضع جوان می‌باشد
حسرت تیر در آغوش کمان می‌باشد
نوبهار چمن عمر همین خاموشی‌ست
گفتگو صرصر تمهید خزان می‌باشد
غفلت از منتظر وصل خیالی است محال
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.