جگر پاره اگر مایده خوانم شد
چشم شور فلک سفله نمکدانم شد
تنگدل داشت پریشانی پرواز مرا
غنچه گشتم، قفس تنگ گلستانم شد
دست شستم ز جهان، آب حیاتم گردید
پا نهادم به هوا، تخت سلیمانم شد
تا درین عالم پرشور نظر کردم باز
تخته مشق دو صد خواب پریشانم شد
خامشی از سگ گیرنده کمینگاه بلاست
نیستم ایمن اگر نفس به فرمانم شد
از خودی بود به من دامن صحرا زندان
رفتم از خویش برون، شهر بیابانم شد
رود نیلم به مکافات عزیزی بخشید
چهره نیلی اگر از سیلی اخوانم شد
کرد از تهمت اگر مصر غبار آلودم
دامن پاک، کلید در زندانم شد
صائب از خامه من سنبل تر می ریزد
تا دل آشفته آن زلف پریشانم شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و پیچیده شاعر است. شاعر با استفاده از تصاویری خاص، به جدایی و دردهای درونیاش اشاره میکند. او از جگر پاره و درد جدایی صحبت میکند و به تضادهای زندگی اشاره دارد. با تشبیهات مختلف، از قفس تنگ ، آب حیات و خوابهای پریشان نام میبرد که نشاندهنده حالتی از ناآرامی و آزادی ناپایدار است. همچنین، از خطرات و ناملایمات زندگی و تأثیرات منفی اطراف بر روح و روانش صحبت میکند. در نهایت، شاعر با تصاویری از زیبایی و آشفتهحالی، به عدم آرامش درونی و جستجوی آزادی و پاکی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: اگر جگر پارهای که به قلبم درد میآورد را هم به عنوان غذایی خوشمزه بخوانم، باز هم چشم حسود زمانه باعث میشود که تلخی آن را احساس کنم.
هوش مصنوعی: دلگیر و ناراحت بودم و در تلاش برای پرواز بودم، اما در نهایت احساس کردم که مانند یک غنچه در یک قفس گیر کردهام و گلستانی که انتظارش را داشتم، به تنگی تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: دست از دنیا کشیدهام و از آن جدا شدهام، به گونهای که زندگیای تازه و واقعی یافتم. وقتی به عالم معنویت و خیال پا گذاشتم، به مقام و جایگاهی بزرگ دست یافتم که همانند تخت سلیمان است.
هوش مصنوعی: وقتی به این دنیا پرهیجان نگاه کردم، دوباره یادداشتهای خودم پر از خوابهای بینظم و پریشان شد.
هوش مصنوعی: خاموشی و سکوت من ناشی از ترس از مشکلات و خطرات است. من زمانی در امان نخواهم بود که نفس و خواستههایم تحت کنترل خودم باشند.
هوش مصنوعی: من به خاطر خودم به دامن صحرا پناه بردم و از خودم دور شدم؛ اکنون شهر و دیارم بیابان و desert شده است.
هوش مصنوعی: رود نیل به خاطر دوستی و محبت، زیبایی خاصی را به شخصی بخشیده است، حتی اگر این زیبایی از ضربههایی که از برادرانش دیده، نشأت گرفته باشد.
هوش مصنوعی: اگر به من تهمت بزنند و مرا آلوده و گناهکار جلوه دهند، در حالی که دامنم پاک است، در واقع این تهمت خود باعث میشود که به زندانی تبدیل شوم.
هوش مصنوعی: من از قلم خود مانند سنبل عطر و زیبایی میپراکنم، تا زمانی که دل بیقرار من تحت تأثیر زلفهای آشفتهام قرار گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.