حسنِ بیپروا به فرمانِ هوس باشد چرا؟
برقِ عالمسوز در زنجیرِ خس باشد چرا
بادهٔ پرزور، کارِ سنگ با مینا کند
مست را اندیشه از بندِ عسس باشد چرا
تا هوا ابر و چمن پُر گل بود، از زهدِ خشک
آدمی در چاردیوارِ قفس باشد چرا
دامنِ غواص پر گوهر شد از پاسِ نفس
اینقدر غافل کس از پاسِ نفس باشد چرا
تا به خاموشی توان سنگِ نشانگَشتن، کسی
در قطار هرزهٔ نالان چون جَرَس باشد چرا
تا کسی دریا تواند گشتن از ترکِ هوا
چون حبابِ پوچ در بندِ نفس باشد چرا
آن که کوهِ قاف چون عنقا بود یک لقمهاش
بر سرِ خوانها طُفیلی چون مگس باشد چرا
این جوابِ آن غزل صائب که می گوید حکیم
تا نفس باشد، کسی بیهمنفس باشد چرا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی معضلات انسانی و تناقضاتی میپردازد که در رابطه با هوس و نفس وجود دارد. شاعر از حسن بیپروا سخن میگوید و به چالشهایی اشاره میکند که انسان در پی هوس با آنها روبرو میشود، مانند زنجیرهایی که بر دست و پای او قرار دارد و او را از آزادی دور میکند. او به قدرت باده و تأثیر آن بر مستی و بیخیالی اشاره میکند و بر این نکته تأکید میکند که چرا انسان باید در قفس خود گرفتار شود در حالی که میتواند از زیباییهای دنیا لذت ببرد. دامن غواص و دریای عمق تجارب نشاندهندهی این است که انسان میتواند گنجینههای درونی خود را کشف کند، اما غفلت میتواند او را از این شناخت بازدارد. در نهایت، شاعر به این نکته توجه میکند که وجود نفس باعث میشود انسان به همنفسان و محافل بیمعنا وابسته باشد و این به تناقضات بیشتر او دامن میزند.
هوش مصنوعی: زیبایی بیپروا تحت تأثیر خواستهها قرار میگیرد، چرا که برقی که قدرتی و ویرانگر دارد، در زنجیر قدرت و ثروت محدود شده است.
هوش مصنوعی: شراب قوی میتواند حتی سنگ را هم نرم کند، پس چرا فردی که مست است باید از نگهبانان و ائمهٔ کنترل فکر کند؟
هوش مصنوعی: وقتی که هوا ابری و چمنها پر از گل است، چرا باید انسان با زهد و سختگیری در گوشهای از قفس خود را محبوس کند؟
هوش مصنوعی: کسانی که از نفس خود غافل هستند، نمیدانند که چگونه زندگیشان میتواند پر از ارزشها و گوهرها باشد. غفلت از خود و مراقبت نکردن از درون، همچون غواصانی است که با عدم توجه به عمق وجودشان، از گنجهای پنهان خود بیخبرند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که بتوانی در سکوت مانند سنگی محکم و استوار باقی بمانی، چرا باید کسی در میان گروهی بیفایده و نالان همچون زنگی بیهدف باشد؟
هوش مصنوعی: هیچکس نمیتواند دریا شود اگر گرفتار خواستهها و هوسهایش باشد، چون حبابی که در معرض باد و بیثباتی قرار دارد و هیچ ثباتی ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که به اندازهی کوه قاف ارزشمند و بزرگ است، اگر یک لقمهاش در سفرهها بیفتد، مانند مگسی بیارزش و بیمقدار خواهد بود.
هوش مصنوعی: حکیم تا زمانی که زندگی میکند، چرا باید فردی بدون همدم و همراه باشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.