زهر را صبر جوانمرد شکر می سازد
خار را نخل برومند ثمر می سازد
سر ما گرد سر دار فنا می گردد
میوه چون پخته شود برگ سفر می سازد
تو نداری سر آمیزش عاشق، ورنه
با لب خشک صدف آب گهر می سازد
ناوک غمزه ز الماس ترازو شده است
طاقت ساده دل از موم سپر می سازد
چون برم پی به سر خویش، که نیرنگ قضا
هر گل صبح، مرا رنگ دگر می سازد
هر سبکسیر درین دشت کمندی دارد
دل بیتاب مرا موی کمر می سازد
صائب از پرتو خورشید تواند گل چید
هر که چون شبنم گل، دیده سپر می سازد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی قدرت صبر و تحمل انسان در برابر سختیها و دردهاست. شاعر میگوید که زهر را صبر میتواند به شکر تبدیل کند و خار را به میوهای با ارزش تبدیل کند. هرچند زندگی انسان در معرض فناست، اما میوههای پخته تجربههای زندگی را به سفرهای جدید تبدیل میکند. شاعر به عشق و ارتباطات اشاره میکند و میگوید اگر کسی به عشق واقعی رسیده باشد، میتواند با لبهای خشک خود، آب و گهر بسازد. همچنین، شاعر به نیرنگ قضا و تغییرات زندگی اشاره میکند و میگوید که هر صبح، رنگ و طعم جدیدی به زندگی میبخشد. در نهایت، شاعر به فطرت انسان و توانایی آن در تبدیل درد به شادی و زیبایی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: صبوری یک فرد بزرگوار میتواند تلخیها و سختیها را به شیرینی تبدیل کند و دشواریها و زحمتها میتوانند به نتیجههای مثبت و مفید منجر شوند.
هوش مصنوعی: سر ما در دور سر چرخش فنا در حال چرخش است، همانطور که میوه وقتی که رسیده میشود، برگش را جدا میکند و سفر میکند.
هوش مصنوعی: تو توانایی برقراری ارتباط عاشقانه را نداری، وگرنه حتی با وجود لبهای خشک، صدف میتواند با آب، مروارید بسازد.
هوش مصنوعی: چشمهای زیبا و فریبندهات مانند تیرهایی از الماس هستند که دلهای ساده و زودباور را به شدت میزنند و آنها را مثل موم نرم و و آسیبپذیر میکنند.
هوش مصنوعی: وقتی به دنبال حقیقت وجود خودم میروم، میبینم که سرنوشت هر روز، رنگ و حال جدیدی به من میدهد.
هوش مصنوعی: در این دشت، هر کسی که بیپروا و بیخیال است، ابزاری برای جذب دل من دارد. موی کمر او، دل بیقرار من را بیشتر به خود جلب میکند.
هوش مصنوعی: هر که همچون شبنم، چشمی را محافظت و نگهبانی کند، میتواند از نور آفتاب بهرهمند شده و گل بچیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
داغ هجرم لب خشک از مژه تر میسازد
شربت مرگ من از خون جگر میسازد
خط مشکین که بناگوش تو میآراید
فتنه تازه پی اهل نظر میسازد
هرکه جوید شرف وصل تو از حیله عقل
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.