|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق و لطیف خود اشاره میکند. او میگوید که پاسدار دل مجروحش خواهد بود و نمیگذارد که نگاه معصوم و شوخ چشم محبوبش او را فراموش کند. همچنین، به زیبایی گل اشاره میکند که هنوز خشک نشده و نمیخواهد دیگران زود آن را از بین ببرند. شاعر به این نکته نیز اشاره دارد که اگر دریا نیز طغیانی کند، اشک او بیانگر دردش خواهد بود. به طور کلی، شعر حول محور عشق، زیبایی و حفظ احساسات عمیق میچرخد.
هوش مصنوعی: این بار تصمیم دارم با دقت بیشتری از دل زخمیام مراقبت کنم، حتی اگر تحمل دردهای او برایم سخت باشد.
هوش مصنوعی: چشمهای پرشر و شور تو هرگز خوابشان نمیبرد، مگر اینکه آنقدر مست شوند که اثر شراب آنها را به خواب ببرد.
هوش مصنوعی: شبنم روی گل هنوز خشک نشده است، پس نگذارید که چیده شدن گل با عجله انجام شود.
هوش مصنوعی: اگر دریا از جواهرات خود به شدت خروش کند، اشک من مانند کودک به زبان میآید و آن را میبرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.