از ترشرویی ما خاک چه پروا دارد؟
می اگر سرکه شود تاک چه پروا دارد؟
نشود زخم زبان گرمروان را مانع
دامن برق ز خاشاک چه پروا دارد؟
صیقل آینه شعله بود اشک کباب
حسن از دیده نمناک چه پروا دارد؟
محو سر پنجه خورشید جهان افروزست
سینه صبحدم از چاک چه پروا دارد؟
چاک اگر از الف زخم شود سینه باز
تیغ آن غمزه بیباک چه پروا دارد؟
گر کند شعله آواز، مرا خاکستر
آن گل روی عرقناک چه پروا دارد؟
عاشق از گردش افلاک شکایت نکند
کشته از پیچش فتراک چه پروا دارد؟
دل چو روشن شد، ازو دست هوس کوتاه است
چشمه مهر ز خاشاک چه پروا دارد؟
فلک از شکوه ما تنگدلان آسوده است
حقه از تلخی تریاک چه پروا دارد؟
در دو عالم گرهی نیست که نگشاید عشق
عاشق از عقده افلاک چه پروا دارد؟
دو جهان چون پر پروانه گر آتش گیرد
صائب آن شعله بیباک چه پروا دارد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی مشکلات و دردهای عاشقانه می‌پردازد و می‌گوید که باوجود تمام مشکلات و رنج‌ها، عشق و زیبایی‌ها بر آنها غلبه دارند. او به این نکته اشاره می‌کند که اگر عشق در دل وجود داشته باشد، هیچ چیز نمی‌تواند مانع آن شود و حتی زخم‌ها و زخم‌زبان‌ها هم تأثیری ندارند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که عشق تمام گره‌ها را می‌گشاید و در برابر سختی‌ها و موانع، عشق باید پیروز باشد. در واقع، او با زبانی پراحساس، اهمیت و قدرت عشق را در زندگی توضیح می‌دهد.
هوش مصنوعی: از خشمی که ما داریم، خاک اصلاً نگران نیست. اگر انگور تبدیل به سرکه هم بشود، تاک هیچ گونه نگرانی ندارد.
هوش مصنوعی: زخم زبان دیگران نباید کسی را از پیشرفت و موفقیت باز دارد، همان‌طور که دامن برق از خاشاک و زباله‌ها نمی‌هراسد و به حرکت خود ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: منبع نور و زیبایی در آینه، اشک‌های سوزانی است که از چشمان نمناک به خاطر عشق جاری می‌شود، و در این میان چه نگرانی و باکی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: سینه‌ی صبحگاه با نور تابناک خورشید درخشان شده است و به همین دلیل، از چاک‌های لباس یا مشکلات کوچک دیگر هیچ‌گونه نگرانی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر سینه‌ام با تیر عشقت زخم شود، تیغ آن غمزه‌ی بی‌پروا هیچ ترسی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر صدای شعله‌ای بلند شود، من به خاکستر آن گلی که رویش با عرق رطوبت آمیخته شده، چه اهمیتی می‌دهم؟
هوش مصنوعی: عاشق به خاطر چرخش دنیای هستی ناراحتی نمی‌کند، چرا که مانند فردی که جانش را از دست داده، از مشکلات و دشواری‌ها بی‌خیال است.
هوش مصنوعی: وقتی دل روشن می‌شود، دیگر از خواسته‌ها و آرزوهای بی‌جا و ناپایدار فاصله می‌گیرد. همچنین، چشمه‌ی محبت و عشق به چیزی وابسته نیست و به چیزهای بی‌ارزش اهمیتی نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر حاکمیت ما که در تنگدستی و سختی زندگی می‌کنیم، آرامش دارد و در مقابل تلخی تریاک، چه نیازی به ترس یا نگرانی وجود دارد؟
هوش مصنوعی: در هیچ کجای دنیا مسئله‌ای نیست که عشق یک عاشق نتواند آن را حل کند. عاشق از محدودیت‌های آسمانی و دنیاوی هیچ ترسی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر دو جهان مثل پروانه‌ها به آتش بیفتند، صائب، آن شعله‌ی جسور هیچ نگرانی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.