زبی مغزی هواجویی که دنبال هوس گیرد
نمی داند که آتش زودتر در خار و خس گیرد
پشیمانی است در دنبال احسان خسیسان را
که مهر از ماه نور خویش در هر ماه پس گیرد
سخن بی پرده از لیلی شنیدن از که می آید؟
که گوش خویش را مجنون زآواز جرس گیرد
زراه عجز پیش آ، گر اثر از ناله می خواهی
که دست کوته اینجا دامن فریادرس گیرد
ید طولاست در تحصیل روزی گوشه گیران را
وگرنه عنکبوت از تار سستی چون مگس گیرد؟
شوم در زندگی چون بار بر دلها، که در رفتن
نمی خواهم کسی آیینه ام پیش نفس گیرد
درین ده روزه هستی از گرفتاری مشو غافل
که مرغ دوربین در بیضه احرام قفس گیرد
نگردد مانع شور جنون زخم زبان صائب
کجا دامان سیل تندرو را خار و خس گیرد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان رازهای زندگی و عملکرد انسانها میپردازد. شاعر به زبی مغزی اشاره میکند که در جستجوی لذت های زودگذر است و نمیداند که این حرص میتواند او را به آتش دچار کند. او به پشیمانی کسانی که از نیکی و احسان دیگران سود میبرند اشاره میکند و از سخنان بیپرده عشق و جنون میگوید. سپس بر این نکته تأکید میکند که در زندگی باید از ناامیدی پرهیز کرد و به تلاش ادامه داد. او همچنین به سرنوشت توخالی کسانی اشاره میکند که در جستجوی روزیاند، و در نهایت، اهمیت آگاهی از محدودیتهای زندگی و عبور از مشکلات را تأکید میکند. در پایان، شاعر میگوید که نباید اجازه داد زخم زبان دیگران بر شوق و شور زندگی تأثیر بگذارد، زیرا زندگی همانند سیلی پرشتاب است که نمیتوان آن را متوقف کرد.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال آرزوها و خواستههای زودگذر است، نمیداند که آتش یا مشکلات سریعتر بر زندگی او تسلط پیدا میکند.
هوش مصنوعی: خساست باعث پشیمانی میشود، چون افراد بخیل پس از انجام احسان، محبت و مهربانی خود را از دیگران پس میگیرند، مانند اینکه ماه نورش را در هر ماه از مردم بردارد.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند بیپرده درباره لیلی صحبت کند؟ چه کسی است که مجنون گوشش را به صدای جرس نفل کند و به آن توجه کند؟
هوش مصنوعی: اگر میخواهی اثر نالههایت را ببینی، از ناتوانی به درگاه کسی که میتواند به تو کمک کند بیا و دست نیاز خود را به طرف او دراز کن.
هوش مصنوعی: کسانی که گوشهگیر و دور از جامعهاند، اگرچه ممکن است در تلاش برای به دست آوردن روزی خود سخت کوش باشند، اما در واقع این تلاش، خود به تنهایی کافی نیست. درست مانند عنکبوتی که اگر از تار ضعیفش استفاده کند، تنها مگسهای بیعرضه را به دام میاندازد.
هوش مصنوعی: در زندگی به گونهای شوم که بار سنگینی بر دوش دیگران باشم، به طوری که وقتی میروم، کسی جرأت نکند در برابر خود در آینه وجودم به نفس خود نگاهی بیندازد.
هوش مصنوعی: در این مدت کوتاه زندگی، از مشکلات غفلت نکن؛ چرا که پرنده بینا درون قفس، گرفتار میشود.
هوش مصنوعی: شور و هیجان دیوانگی کسی را نمیتوان با زخم زبان و نظر مردم متوقف کرد؛ همانطور که در برابر طغیانی از سیل، خار و علف نمیتوانند مانع باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.