به الزام پیاپی مدعی ملزم نمی گردد
اگر صد سال اندامش دهی آدم نمی گردد
دل معمور را سامان پیچ و تاب نمی باید
به قد خم کسی سر حلقه ماتم نمی گردد
چرا تصدیع بی حاصل دهم خار مغیلان را؟
نمازی دامنم از چشمه زمزم نمی گردد
به دریا کن دل ای ساقی و خم را در میان آور
سر ما گرم ازین پیمانه کم کم نمی گردد
چه چشمک می زنی ای سوزن عیسی به زخم من؟
رفو این دستگاه از رشته مریم نمی گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به جنبه‌های ناپایداری و بی‌فایده بودن برخی تلاش‌ها و کنش‌های انسانی اشاره دارد. شاعر با تأکید بر اینکه نمی‌توان با تغییرات ظاهری به واقعیت‌های عمیق‌تر دست یافت، نشان می‌دهد که حتی اگر کسی صد سال به بهبود ظاهر پردازد، درون او تغییر نخواهد کرد. دل شاد و آرام نیاز به هم ریختن ندارد، و زندگی باید در جوهر و معنا بگذرد نه در ظواهر بی‌محتوا. همچنین، شاعر به بی‌فایده بودن تلاش برای تصفیه و بهبود چیزهایی که ذاتاً مشکل دارند اشاره می‌کند. در نهایت، تصاویری از ناکامی و عدم توانایی در ترمیم دردها و زخم‌های عمیق انسان بیان می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی به اجبار و به صورت مداوم در حال ادعای چیزی باشد، این اجبار او را به واقعیت نمی‌رساند. حتی اگر صد سال هم به او فرصت بدهیم تا تغییر کند، در پایان همچنان به آن وضعیت اولیه‌اش باقی می‌ماند و به یک انسان واقعی تبدیل نمی‌شود.
هوش مصنوعی: دل شاد و آرام نیاز به پیچیدگی و دردسر ندارد و به خاطر غم و اندوه کسی تغییر نمی‌کند.
هوش مصنوعی: چرا باید به موضوعی بی‌فایده بپردازم که هیچ سودی ندارد؟ وقتی که دعا و نیایش من از پاکی و صفای واقعی برخوردار نیست.
هوش مصنوعی: ای ساقی، دل خود را به دریا بسپار و لیوان را در میان بگذار. سر ما از این پیمانه به آرامی گرم می‌شود و کم‌کم مست نخواهیم شد.
هوش مصنوعی: ای سوزن، چرا با بی‌تابی به زخم من نگاه می‌کنی؟ تعمیر این لباس به کمک رشته مریم ممکن نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.