مشق هجران در کنار بحر می باید کشید
آه در بحر از خمار بحر می باید کشید
بر نخورد از وصل دریا از تنک ظرفی حباب
دام در خورد شکار بحر می باید کشید
شیشه و پیمانه را بر طاق می باید گذاشت
می به کشتی در کنار بحر می باید کشید
خویش را زین خاکدان افتان و خیزان همچو سیل
در کنار بی غبار بحر می باید کشید
آه ازین غفلت که در آغوش دریا هر نفس
گردنی در انتظار بحر می باید کشید
سیل را این خاکدان هر دم به رنگی می کند
رخت در دارالقرار بحر می باید کشید
قطره بی ظرف ما را در تمنای گهر
تلخکامی از قرار بحر می باید کشید
وادی خونخوار دنیا نیست جای دم زدن
این نفس را در کنار بحر می باید کشید
همت از موج سبک پرواز می باید گرفت
دام خود در رهگذار بحر می باید کشید
چون نسوزد کشت امیدم، که از موج سراب
ناز تیغ آبدار بحر می باید کشید
نیست آسان پنجه با عشق قوی بازو زدن
قطره را در زیر بار بحر می باید کشید
مانع است از وصل عقبی جلوه دنیای پوچ
پرده کف از عذار بحر می باید کشید
خاک می باید به لب مالید و آنگه چون کنار
باده های خوشگوار بحر می باید کشید
بر امید ابر گوهربار، صائب چون صدف
تشنگیها در کنار بحر می باید کشید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی احساس غم و جدایی و نیاز به آرامش و وصال است. شاعر به دریا و زیبایی‌های آن اشاره می‌کند و از غفلت و مشکلات دنیای مادی می‌نالد. او بیان می‌کند که باید از کنار دریا بیاموزیم و در آنجا لحظاتی را با امید و عشق‌ورزی سپری کنیم. شاعر تأکید می‌کند که زندگی در دنیای خاکی پر از درد و رنج است و تنها در کنار دریا می‌توان به آرامش و سکونی دست یافت. در نهایت، او بر اهمیت اشتیاق و تلاش برای وصال و دستیابی به آنچه که دلش می‌خواهد، تاکید می‌کند.
هوش مصنوعی: در کنار دریا باید درد و غم فراق را نوشت و از عمق دریا باید حسرت را بیرون کشید.
هوش مصنوعی: اگر ظرفی کوچک و باریک باشد، نمی‌تواند از دریا آب زیادی بگیرد. برای شکار کردن از دریای بزرگ، باید وسیله‌ای مناسب و کافی داشت و ظرف بزرگتری لازم است تا از آن بهره‌مند شد.
هوش مصنوعی: باید شیشه و پیمانه را بر روی طاق بچینیم و شراب را در کنار دریا داخل کشتی بریزیم.
هوش مصنوعی: انسان باید زندگی را همچون آب در کنار دریای پاک و بی‌غبار بگذراند و از این دنیای پرفراز و نشیب با افت و خیزهایی که دارد، به دور باشد.
هوش مصنوعی: تأمل کن در غفلتی که مانند در آغوش دریا، هر لحظه باید باری از انتظار و آرزو را به دوش کشید.
هوش مصنوعی: این خاک که منزلگاه ماست، هر لحظه با سیل به رنگ‌های مختلف در می‌آید و در این جا به آرامش می‌رسد. اما برای دستیابی به آرامش واقعی، باید به دریا سفر کرد.
هوش مصنوعی: به ما که مانند قطره‌ای هستیم، برای رسیدن به چیزهای ارزشمند و گرانبها (مانند لؤلؤ) باید از محدودیت‌ها و ناکامی‌ها فراتر برویم و به دلیلی عظیم (مانند دریا) روزگار بگذرانیم.
هوش مصنوعی: دنیا محل خطر و خفقان است و این جا جایی برای آرامش و نفس کشیدن نیست؛ باید به جایی دیگر، مانند کنار دریا که آرامش بیشتری دارد، رفت.
هوش مصنوعی: برای دستیابی به موفقیت و پیشرفت، باید از مشکلات و چالش‌ها مانند امواج دریا الهام گرفت و باید در مسیر هدف‌های بزرگ و بلندپروازانه خود تلاش کرد.
هوش مصنوعی: وقتی که آفتاب ناامیدی بر دل من نتابد، باید از دریا با چاقوی تیز، مرواریدهای درخشان را شکار کنم.
هوش مصنوعی: عشق قوی و پرتوانی است و دست یافتن به آن کار ساده‌ای نیست. مانند اینکه برای یک قطره، مقابله با فشار و سنگینی دریا کار دشواری است و باید به سختی تلاش کند تا زیر این بار زنده بماند.
هوش مصنوعی: دنیا و زیبایی‌های ظاهری آن، مانع از رسیدن به نعمت‌های واقعی و پایداری است. برای رسیدن به حقیقت و عمق وجود، باید پرده از روی زیبایی‌های فریبنده این دنیا کنار زد.
هوش مصنوعی: برای لذت بردن از باده‌های دلپذیر، ابتدا باید با خاک و رنج و سختی کنار بیاییم و پس از آن، از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: امید به بارش خوش‌آمد ابر، مانند صدفی است که برای رفع تشنگی‌اش باید در کنار دریا جستجو کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.