از نزاکت رنگ اگر بر چهره گل بشکند
خار از بیطاقتی در چشم بلبل بشکند
نخل ماتم می دهد سامان برای خویشتن
هر که شاخی از گلستان بی تأمل بشکند
نیست از آتش عنانی در بساط نوبهار
آنقدر فرصت که دامن بر میان گل بشکند
دست شوخی چون بر آرد ز آستین آن شاخ گل
بیضه های غنچه را بر فرق بلبل بشکند
این گره کز زلف او افتاد در کار چمن
شانه باد صبا در زلف سنبل بشکند
بر نیاید با دل خودکام، صددریا شراب
این خمار از آب شمشیر تغافل بشکند
قامت خم مانع عمر سبکرفتار نیست
سیل از رفتن نمی ماند اگر پل بشکند
نیست ممکن راه یابد در گلستانش نسیم
گرچنین دل در خم آن زلف و کاکل بشکند
می شود چون تیغ کوه از ابر رحمت آبدار
هر که صائب پا به دامان توکل بشکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و ظرافت احساسات انسان در ارتباط با طبیعت و عشق می‌پردازد. شاعر به توصیف صحنه‌هایی می‌پردازد که در آن زیبایی گل‌ها، بلبل‌ها و طبیعت جلوه‌گر است. او از شکستن یکسری تعادل‌ها و ارتباطات در این جهان صحبت می‌کند؛ مثلاً شکستن خار در چشم بلبل یا گل در دست شوخی. این تصاویر نمادی از آسیب‌ها و خمارهایی است که در روابط عاشقانه یا در زندگی پیش می‌آید. همچنین، شاعر به ناپایداری زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز دائمی نیست و تغییرات اجتناب‌ناپذیرند. در نهایت، به عظمت توکل و اعتماد به زندگی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که با توکل و ایمان می‌توان بر مشکلات غلبه کرد.
هوش مصنوعی: اگر گلبرگ‌های گل به خاطر لطافت و زیبایی‌اش دچار آسیب شوند، خار به خاطر ناتوانی و ناامیدی در چشم بلبل هم می‌تواند بشکند.
هوش مصنوعی: نخل در حال عزاداری است و برای خود ترتیب می‌دهد، هر کسی که بدون فکر به خود آسیب برساند، نتایج ناگواری را متحمل می‌شود.
هوش مصنوعی: در روزهای بهاری، فرصتی نیست که بخواهیم به راحتی و بدون دغدغه، از زیبایی‌های طبیعت لذت ببریم. آتش اشتیاق و عشق در دل انسان‌ها وجود دارد، اما زمان کمی برای بهره‌مندی از زیبایی‌های گل‌ها و طبیعت داریم.
هوش مصنوعی: وقتی که دست شوخی از آستین بیرون می‌آید، آن گل زیبا که غنچه‌هایی دارد را بر سر بلبل می‌شکند.
هوش مصنوعی: این گره‌ای که از زلف او به وجود آمده است، در دل چمن، شانه‌ی نسیم صبحگاهی را به هم می‌زند و باعث شکستگی زلف سنبل می‌شود.
هوش مصنوعی: به دشواری می‌توان با دل خودرأی و خودخواه، حتی صد دریا شراب این مستی را از آب شمشیر نادیده گرفتن، شکست.
هوش مصنوعی: قامت خم نمی‌تواند مانع زندگی پر شتاب و سریع باشد، همانطور که اگر پل بشکند، سیل همچنان به حرکت خود ادامه می‌دهد و توقف نمی‌کند.
هوش مصنوعی: نسیم نمی‌تواند به گلستان آن محبوب راه پیدا کند، حتی اگر دل انسان در پیچ و تاب زلف و موی او بشکند.
هوش مصنوعی: هر کس که به دامان توکل روی آورد و اعتماد کند، مانند تیغی خواهد بود که از ابرهای رحمت بهره‌مند می‌شود و آبدار می‌گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر که خار آرزو در دیده دل بشکند
بی تردد پای در دامان منزل بشکند
از هجوم آرزو جای نفس در سینه نیست
سخت می ترسم که آخر شهپر دل بشکند
با دوصد بند گران عالم زما پرشور شد
[...]
ترک من، چون حلقهٔ مشکین کاکل بشکند
لاله را دلخون کند، بازار سنبل بشکند
ور خرامان سرو گلنارش کند میل چمن
سرو را از پا در اندازد، دل گل بشکند
تا هلال ابروی جانان ز چشمم دور شد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.