عشق جا در سینه های تنگ پیدا می کند
جای خود را این شرر در سنگ پیدا می کند
با سبک قدران نمی گردد طرف تمکین عشق
کوهکن از بیستون همسنگ پیدا می کند
نیست جان پاک را چون بیقراری صیقلی
آب چون ماند ازروانی زنگ پیدا می کند
آرزو در طبع پیران از جوانان است بیش
در خزان هر برگ چندین رنگ پیدا می کند
می شود از خط دل سنگین خوبان چرب نرم
عذرخواه از مومیایی سنگ پیدا می کند
هر که دارد ناخن مشکل گشایی چون نسیم
در گلستان غنچه دلتنگ پیدا می کند
باش با نان تهی قانع کز الوان نعم
آرزو گلهای رنگارنگ پیدا می کند
غافلان را پرده غفلت بود در آستین
پای خواب آلود عذر لنگ پیدا می کند
در کلام عاشقان هم ربط پیدا می شود
نغمه بلبل اگر آهنگ پیدا می کند
آن که جنگ او بود شیرین تر از حلوای صلح
بی سبب تقریب بهر جنگ پیدا می کند
نیست خوبان را به از شرم و حیا گلگونه ای
شیشه حسن از باده گلرنگ پیدا می کند
نیست صائب فکر روزی عاشق دیوانه را
دانه خود کبک مست از سنگ پیدا می کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و چگونگی ظهور آن در قلب‌ها و زندگی‌ها پرداخته است. عشق در دل‌های تنگ جایی پیدا می‌کند و حتی در ناامیدی‌ها می‌تواند امیدوار و زنده بماند. هرگز نمی‌توان به عشق با نرمش‌های ظاهری و بی‌اهمیت نزدیک شد، زیرا عشق به عمق وجود انسان نیاز دارد. همچنین، آرزوها و حسرت‌ها در دل پیران به اندازه جوانان وجود دارد و در هر مرحله از زندگی، زیبایی‌ها و رنگ‌های مختلفی خود را نشان می‌دهند. شاعر به بررسی احساسات، سادگی و عمق عشق می‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که در دل عاشقان، افکار و احساسات پیوند عمیق دارند. در نهایت، یادآوری می‌شود که کسانی که در جستجوی عشق و زیبایی هستند، در سختی‌ها و چالش‌ها نیز دلی شاداب و پر از آرزو خواهند داشت.
هوش مصنوعی: عشق در دل‌های کوچک و تنگ جایی برای خود پیدا می‌کند، مانند اینکه این آتش در سنگ هم مکانی را برای وجودش می‌یابد.
هوش مصنوعی: عشق و محبت از راه دل و احساسات عمیق به دست می‌آید و بر اساس کمیت و ظاهر برآورده نمی‌شود. کسی که در محبت واقعی است، به مانند کوه‌هایی بلند و استوار به خود افتخار می‌کند و به عمق عشقش می‌بالد.
هوش مصنوعی: وجود جان پاک مانند آب زلال و بی‌حرکت نیست؛ اگر آب راکد بماند، زنگار می‌زند و کدر می‌شود.
هوش مصنوعی: در دل افراد مسن، امید و آرزو بیشتر از جوانان وجود دارد، چون در فصل پاییز هر برگ درخت رنگ‌های مختلفی را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: از دل سنگین و غمگین خوبان می‌توان به راحتی عذرخواهی کرد، زیرا حتی از سنگ مومیایی نیز انتظار می‌رود که احساسات را نشان دهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که توانایی حل مشکلات دارد، مانند نسیمی که در باغ گلستان می‌وزد، می‌تواند در دل‌های غمگین و دلتنگ، شادی و امید را پیدا کند.
هوش مصنوعی: با نان خالی قناعت کن، زیرا از آرزوهای مختلف، گلهای رنگارنگی به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: افرادی که غافل هستند، در دامن خود ناآگاهی را حمل می‌کنند و به همین دلیل، بهانه‌هایشان برای توجیه خواب آلودگی و کم‌کاری پیدا می‌شود.
هوش مصنوعی: حرف‌ها و سخنان عاشقان به هم مرتبط می‌شود، درست مانند اینکه آواز بلبل زمانی زیبا و دلنشین می‌شود که ریتم و ملودی مناسبی داشته باشد.
هوش مصنوعی: کسی که جنگ و مبارزه‌اش برایش لذت‌بخش‌تر از صلح بی‌دلیل است، به هر دلیلی دنبال بهانه‌ای برای جنگ می‌گردد.
هوش مصنوعی: شرم و حیا بهترین ویژگی‌های انسان‌هاست و هیچ چیز مانند آن نمی‌تواند زیبایی و جذابیت را نمایان کند، همان‌طور که شیشه‌ای که درونش باده‌ای خوش‌رنگ است، زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که حتی یک عاشق دیوانه که به نظر می‌رسد در فکر و خیال خود غرق شده، در نهایت راهی برای پیدا کردن عشق و شادابی خواهد یافت. مانند پرنده‌ای که با وجود دشواری‌ها، در میان سنگ‌ها و صخره‌ها، دانه‌ای را پیدا می‌کند و به زندگی ادامه می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.