هر خار این گلستان مفتاح دلگشایی است
هر شبنمی درین باغ جام جهان نمایی است
هر غنچه خموشی مکتوب سر به مهری است
هر بانگ عندلیبی آواز آشنایی است
هر لاله ای درین باغ چشمی است سرمه آلود
هر خار این بیابان مژگان دلربایی است
هر لخت دل شهیدی است دست از حیات شسته
دامان اشک ریزان صحرای کربلائی است
آیینه خانه دل از زنگ اگر برآید
هر برگ سبز این باغ طوطی خوش نوایی است
آواره طلب را خضرست هر سیاهی
کشتی شکستگان را هر موج ناخدایی ا ست
تا نور حسن مطلب گوهر فروز خاک است
هر جغد بی پر و بال در چشم خود همایی است
با دستگاه فردوس یک باغبان چه سازد؟
هر جزو حسن او را مشاطه جدایی است
هر چند قلزم عشق بر یک هواست دایم
در هر سر حبابی از شوق او هوایی است
دل چون ز پا نشیند، جان چون قرار گیرد؟
در هر شکنج زلفش هنگامه جدایی است
ای برق بی مروت، پا را شمرده بگذار
هر خار این بیابان رزق برهنه پایی است
تا عشق سایه افکند بر خامه تو صائب
مشتاق ناله توست هر جا که خوش نوایی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با زیبا توصیف کردن باغ و گلها، احساسات عمیق و زیباییهای عشق و دلتنگی را بیان میکند. هر عنصر طبیعت، از خار و گل گرفته تا جغد و موج دریا، نمادی از احساسات مختلف انسانی است؛ مثل شور و شوق، جدایی و زیبایی. شاعر به ارتباط عمیق بین عشق و طبیعت اشاره میکند و نشان میدهد که چگونه این عناصر میتوانند احساسات و تجربیات قلبی را به تصویر بکشند. در نهایت، او از عشق به عنوان سایهای یاد میکند که بر زندگی و آثارش تأثیر میگذارد.
هوش مصنوعی: هر خار در این گلستان، کلیدی برای دلگشایی و شادابی است و هر قطرهی باران در این باغ، نمادی از زیبایی و جاذبهی جهان است.
هوش مصنوعی: هر غنچهای که خاموش است، مانند نامهای نوشته شده و پنهان حاوی احساسی عمیق است، و هر صدای بلبل، مانند نوایی آشنا و دلنشین به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: هر لاله در این باغ، چشمی زیبا و پر از راز و رمز دارد و هر خار در این بیابان، مانند مژگانی دلربا و فریبنده است.
هوش مصنوعی: هر تکه از دل، گویی دل یک شهید است که از زندگی درگذشته و دامن او پر از اشکها و غمهای کربلاست.
هوش مصنوعی: اگر دل از کدورتها پاک شود، هر رنگ و شکلی که ببینی، مثل صدای خوش طوطی در دل باغ است.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال طلب و آرزوهایش باشد، در هر شرایطی میتواند راه را پیدا کند و به مقصد برسد. هر مشکلی که پیش بیاید، همچون سیاهی یا طوفان، میتواند برای او به گونهای راهگشا باشد و کمک کند تا موفق شود.
هوش مصنوعی: هر چیز زیبایی و نورانیای که وجود داشته باشد، باید از جایی نشأت بگیرد. در واقع، هر موجودی حتی اگر ظاهر زیبایی نداشته باشد، میتواند در درون خود جواهراتی داشته باشد و به نوعی ارزشمند باشد.
هوش مصنوعی: با وجود زیباییهای فردوس، یک باغبان چه کاری میتواند انجام دهد؟ هر بخشی از زیبایی او به نوعی جدا از دیگر بخشهاست.
هوش مصنوعی: عشق مانند دریا است که همیشه یکسان به نظر میرسد، اما در هر لحظه و هر لحظه، احساس شوق و اشتیاق او در دلهای ما وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل وقتی از تنگنای پا رها میشود، جان چگونه میتواند آرامش یابد؟ هر بار که در پیچ و تابهای زلفش فرومیرود، شور جدایی بار دیگر شعلهور میشود.
هوش مصنوعی: ای برق بی انصاف، قدمهای خود را با احتیاط بگذار، زیرا هر خار این بیابان، روزی کسانی است که پای برهنه دارند.
هوش مصنوعی: هر جا که صدای دلنشینی وجود دارد، عشق در آنجا بر قلم تو سایه میافکند و شاعر مشتاقانه به ناله و بیان احساسات میپردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر نالهٔ دل من آواز دلگشایی است
هر آه شعله سوزم مکتوب آشنایی است
هر داغ سینهٔ من مجنون خانه سوزی است
هر قطرهٔ سرشکم طفل برهنه پایی است
هر سبزه ای در این باغ آشفته ای است بی خود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.