یک نظربازست نرگس چشمِ بیمارِ ترا
گل یکی از سینهچاکان است دستارِ ترا
می کند شبنمگرانی بر عذارِ نازکت
ابر میبوسد زمین از دور گلزارِ ترا
خشک می آید به چشمش جلوهٔ آبِ حیات
هر که در مستی تماشا کرده رفتارِ ترا
سبز میگردد ز حیرت حرف در منقارشان
طوطیان آیینهگر سازند رخسارِ ترا
از تماشای تو خورشیدست یک چشم پر آب
چون تواند سیر دیدن دیده دیدارِ ترا؟
بس که میچسبد به هم کام و لب از شیرینیاش
نَقل نتوان کرد گفتارِ شکربارِ ترا
تا چه در پیراهنِ گلهای بی خارَش بود
نازِ مژگان است در سر، خارِ دیوارِ ترا
ساده میسازد ز جوهر، روشنی آیینه را
نیست پروای خطِ شبرنگ، رخسارِ ترا
دستِ گلچین را ز حیرت پای خوابآلود ساخت
احتیاجِ دورباشی نیست گلزارِ ترا
آب میگردید در چشم ترازو گوهرش
یوسفِ مصری اگر میدید بازارِ ترا
اهلِ دین را میبرد از راه، زلفِ کافرت
در بغل چون رشته گیرد سبحه زنّارِ ترا
کردم از دین و دل و هوش و خرد قطعِ نظر
من همان روزی که دیدم چشمِ عیارِ ترا
مرگ نتواند عنانِ بیقراران را گرفت
نیست زیرِ خاک آسایش طلبکارِ ترا
قابل قسمت شمارد نقطهٔ موهوم را
هر که بیند در سخن لعلِ گهربارِ ترا
گردی از دور از نمکدانِ قیامت دیده است
هر که صائب از تو نشنیده است گفتارِ ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذبه فوقالعاده شخصی گوینده است. در این ابیات، شاعر به توصیف چشمان نرگسمانند و لبهای شیرین و دلفریب او میپردازد و تأکید میکند که این زیبایی توانسته است دیگران را مجذوب خود کند. او همچنین به تاثیر زیبایی بر طبیعت و جهان اشاره میکند، مثلا شبنم و ابرهایی که به خاطر آن زیبایی تحت تأثیر قرار میگیرند. شاعر از حیرت و عشق خود میگوید و بیان میکند که این عشق باعث میشود از دین و عقل خود فاصله بگیرد. در نهایت، به گونهای پیشبینی میکند که زیبایی این شخص بر هیچ چیز اثر ندارد و مرگ نیز نمیتواند این عشق و جذبه را تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: در یک نگاه، نرگس چشم بیمار تو، همانند گل، یکی از عاشقانی است که در خدمت تو هستند و به خاطر تو گردنبند دستار تو را زینت میبخشند.
هوش مصنوعی: شبنمهای سنگین بر صورت زیبا و نازک تو نشسته است و ابر از دور به زمین بوسه میزند، گویی در حال سرزنش گلزار توست.
هوش مصنوعی: هر کسی که در حالت مستی به تماشای تو نشسته، به نظرش حتی آب حیات نیز خشک و بیروح میآید.
هوش مصنوعی: طوطیهای آینهدار به خاطر شگفتی از سخنان تو، چهرهات را زیباتر میکنند و به رنگ سبز در میآیند.
هوش مصنوعی: از تماشای تو، یک چشم مثل خورشید پر از اشک است. چطور میتواند به خوبی تو را ببیند در حالی که نمیتواند از دیدارت سیر شود؟
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی دریافتی از احساس لذت و شیرینی ناشی از گفتوگو با شخصی خاص را بیان میکند. صحبتهای آن فرد آنچنان دلنشین و شیرین است که نمیتوان از آن بهراحتی سخن گفت یا وصف کرد. به نوعی، جذابیت و طراوت کلام او باعث میشود که انسان در آن لحظه غرق لذت شود.
هوش مصنوعی: ناز و زیبایی چشمان او به اندازهای است که حتی در پیراهن گلهای بیخار او هم میتوان به آن پی برد. اما در عین حال، مانند خارهای دیوار تو نیز وجود دارد که همواره به یاد خالی بودن یا دردناک بودن میاندازد.
هوش مصنوعی: با استفاده از جوهر طبیعی، روشنایی آینه را به راحتی ایجاد میکند، اما به خطی تیره و مشخص توجهی ندارد، همانطور که به چهره تو اهمیت نمیدهد.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای آن است که نیازی به دلنگرانی یا دوری از زیباییها نیست، زیرا حتی کسی که در تلاش است تا زیباییها را انتخاب کند، تحت تأثیر شگفتی و زیباییِ دور و برش قرار میگیرد و در حالت خوابآلود و غرق در اندیشه باقی میماند. در واقع، زیباییها برای خودشان وجود دارند و نیازی به تلاش مضاعف برای دیدن یا انتخاب آنها نیست.
هوش مصنوعی: چشمان تو مانند آب در حال حرکتاند و اگر یوسف مصری این زیبایی را میدید، قطعا در پی فروش و به نمایش گذاشتن آن میرفت.
هوش مصنوعی: مردم دیندار را زلفهای تو که در آغوش دارند به بیراهه میکشاند، مانند اینکه دانههای تسبیحی که به هم بند آمده باشند.
هوش مصنوعی: از روزی که نگاه زیبا و دلفریب تو را دیدم، دیگر توجهی به دین، دل و عقل و فهم خود نکردم.
هوش مصنوعی: مرگ نمیتواند کسانی را که همیشه به دنبال آرامش هستند، از راه خود دور کند. زیر خاک نیز نمیتوان به آرامش دست یافت.
هوش مصنوعی: هر کسی که به نقطهٔ غیرواقعی توجه کند، در حقیقت ارزش سخن زیبای تو را نمیفهمد.
هوش مصنوعی: هر کسی که حرفهای تو را نشنیده باشد، از دور به زشتی و عواقب قیامت پی میبرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
عرش باشد آستانی درگه بار ترا
چینة اول بود نه چرخ دیوار ترا
دیده هرکس ندارد تاب دیدار ترا
چشم حسرت میتواند دید رخسار ترا
از رگ غیرت به ما دل میکشد خنجر، مگر
دیده در یک بزم هوش ما و گفتار ترا
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.