وحدت سرای دل به جهانی برابرست
هر گوشه اش به کنج دهانی برابرست
هر شعر آبدار که دل می برد ز جا
هر مصرعش به سرو روانی برابرست
دل تازه می شود ز شراب کهن مرا
این پیر زنده دل به جوانی برابرست
آن طفل شیرمست که دیوانه اش منم
هر سنگ او به رطل گرانی برابرست
از پیچ و تاب، موی بر آتش نشسته ای است
هر دیده را که مور میانی برابرست
در دیده ای که هست ز بینش شراره ای
هر لاله ای به سوخته جانی برابرست
باشد سبک چو قلب زراندود پیش ما
هر نوبهار را که خزانی برابرست
خورشید بی صفا نشود از غبار خط
تا دیده ستاره فشانی برابرست
غیر از تو ای نگار ز سیمین بران کراست
در پیرهن تنی که به جانی برابرست؟
آسوده از ملامت خلقم که حرف سخت
تیغ مرا به سنگ فسانی برابرست
پیش کسی که صائب ازین خاکدان گذشت
تسخیر دل به ملک جهان برابرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زیبایی و عواطف عمیق انسانی میپردازد. او از وحدت قلب و دل، و ارتباط آن با جهان میگوید. هر اشاره و شعری که دل را به وجد میآورد، با زیبایی و جذابیت خاصی برابر است. او احساسات تازهای را که از عشق میگیرد با جوانی مقایسه کرده و به عشق و زیباییهای چشم و موی معشوق اشاره میکند. با تأکید بر لذتهای زندگی و تجربههای عاطفی، شاعر به ابعاد مختلف عشق و زیباییها مینگرد و در نهایت به رسیدن به حقیقتی بزرگتر در روابط انسانی و جهانی میرسد.
هوش مصنوعی: خانه دل در برابر جهان یکی است. هر گوشه از آن، مانند دهانی است که حرفی برای گفتن دارد.
هوش مصنوعی: هر شعری که زیبا و دلنشین است و به عمق احساسات میرسد، هر خط آن به اندازهی بلندی و زیبایی یک درخت سرو است.
هوش مصنوعی: دل من با نوشیدن شراب قدیمی تازه و سرزنده میشود. این پیر، که همچون جوانان پرانرژی است، به زندگی و vibrancy میافزاید.
هوش مصنوعی: آن کودک شیرین و شاداب که من به شدت به او عشق میورزم، هر یک از سنگهای او برای من از طلا و گرانبهاست.
هوش مصنوعی: موهای پیچخورده و در آتش نشسته به زیبایی تو اشاره دارد، هر چشم که به تماشای تو نشسته، مانند موری است که در میانهی این زیبایی گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: در چشمی که از بینش خاصی برخوردار است، هر لالهای مانند شعلهای از عشق و محبت در دل یک سوختهدل به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: قلبی که به زیبایی و درخشش طلاست، در هر بهاری سبک و شاداب است، اما آن را میتوان با هر پاییزی که پیش روی ماست، مقایسه کرد.
هوش مصنوعی: خورشید هرگز نمیتواند به خاطر غبار خطی که بر روی آن نشسته، ناپاک شود. در واقع، زیبایی و درخشندگی ستارهها همیشه قابل مشاهده است و هیچ چیزی نمیتواند آنها را تحتالشعاع قرار دهد.
هوش مصنوعی: جز تو ای زیبای نازنین، کیست که در این جهان با این زیبایی و جانفشانی برابر باشد؟
هوش مصنوعی: من از انتقادات و سرزنشهای مردم بیخبرم، زیرا کلمات تند و دردناک دیگران برایم همانند ضربهی تیغی است که به سنگی برخورد میکند و بیاثر میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که کسی مانند صائب از این دنیای فانی عبور کند، تسخیر دل و احساسات او به دنیای بالاتر و آرمانی، از ارزش و اعتبار زیادی برخوردار میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.