ترجمان دل صاحب نظران خاموشی است
حجت ناطق کامل هنران خاموشی است
رخنه آفت معموره دل گفتارست
مهر گنجینه روشن گهران خاموشی است
خامشی لنگر آرام بود دلها را
کمر وحدت این سیمبران خاموشی است
شاهد روشنی دل، نفس سوخته است
سرمه دیده بالغ نظران خاموشی است
کف دریای گهرخیز نظر، گفتارست
لنگر کشتی چشم نگران خاموشی است
حرف، نخلی است که در شارع عام افتاده است
روزی خاصه بی برگ و بران خاموشی است
ذوق گفتار نصیب دگران می باشد
باغ دربسته خونین جگران خاموشی است
سیرِ دل بی لب خاموش ندارد پرگار
نقطه مرکز بی پا و سران خاموشی است
آنچنان کآینه را پنبه کند پاک از گرد
صیقل سینه روشن گهران خاموشی است
چند مشغول توان شد به سخن پردازی؟
صائب آیینه کامل نظران خاموشی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم خاموشی و سکوت در ارتباطات انسانی و هنر میپردازد. در آن، خاموشی به عنوان منبعی عمیق و معنیدار معرفی میشود که در آن دلها آرام میگیرند و وحدت و همدلی ایجاد میشود. خاموشی به نوعی نشاندهندهٔ عمق افکار و احساسات است و به عنوان لنگر و محور زندگی بشر شناخته میشود. همچنین، بیان شده است که این خاموشی باعث درک صحیح و روشنی در دلها میشود و به نوعی به زیبایی و خلوص وجود انسان اشاره دارد. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که ممکن است بعضی از گفتارها و سخنها شایسته نباشند و زمان آن رسیده که به سکوت و تفکر عمیق پرداخته شود.
هوش مصنوعی: دلهای عالمان و صاحبنظران به نوعی زبان خاصی دارند که در سکوت و خاموشی خود معنا و پیامهای عمیقی را انتقال میدهند. هنر واقعی و بیان کامل احساسات نیز در سکوت و عدم تظاهر خود نمایان میشود.
هوش مصنوعی: آسیب و مشکل در زندگی و دل مردم به خاطر صحبتها و حرفهای ناچیز است. در حالی که محبت و عشق، همچون گنجینهای با ارزش، در سکوت و خاموشی نهفته است.
هوش مصنوعی: سکوت مانند یک لنگر برای آرامش دلهاست و پیوند وحدت را در میان این انسانهای خاموش به وجود میآورد.
هوش مصنوعی: شاهد روشنایی دل، به نوعی نشانهای از عشق و علاقه است، اما با نفس سوخته و دردناک همراه است. چشمهای افرادی که درک عمیق و بلندی دارند، نشان از خاموشی و سکوت دارند.
هوش مصنوعی: در اعماق دریای عمیق احساسات و اندیشهها، گفتهها و سخنان به مانند نگهبانانی هستند که کشتیهای نگران وجود ما را در این دنیای پر از سردرگمی و سکوت نگه میدارند.
هوش مصنوعی: حرف مانند نخی است که در مکان عمومی افتاده و روز خاصی بدون برگ و باری، سکوتی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: شوق و زیبایی کلام تنها به دیگران تعلق دارد، در حالی که دلهای پرغصه و خاموش، مانند باغی بسته و پر از درد و رنج هستند.
هوش مصنوعی: دل وقتی که آرام و بیصداست، حرکت و گردش ندارد. همچون دایرهای که مرکز دارد اما بدون پایگاه و سر، خاموش و بیحرکت میماند. این نشان میدهد که نبود ارتباط و بیان، به سیر دل آسیب میزند.
هوش مصنوعی: آنگونه که پنبه، آینه را از گرد و غبار پاک میکند، سینهای روشن و پرنور، به وسیله خاموشی و سکوت نیز میتواند چنان تأثیری داشته باشد.
هوش مصنوعی: چقدر میتوان به حرف زدن و گفتگو مشغول شد؟ صائب، مانند آینهای است که در آن میتوان نظرات کامل را دید، ولی خود در سکوت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.