گر چنین شمشیر آن بیباک خواهد بر گرفت
موج خون زنگ از دل افلاک خواهد بر گرفت
خاکها در کاسه چشم غزالان کرده است
کی مرا از خاک آن فتراک خواهد بر گرفت؟
آن که از خود برندارد ناز از گردنکشی
کی غمم از خاطر غمناک خواهد برگرفت؟
هر غباری کز دلم اشک صراحی برنداشت
در بهاران آب چشم تاک خواهد بر گرفت
زود می گردد کباب آرزوها خامسوز
گر نقاب از روی آتشناک خواهد بر گرفت
سهل باشد کرد اگر عالم زبان بر من دراز
سیل اشک از راهم این خاشاک خواهد بر گرفت
روی آتشناک خود را می کند شمع مزار
گر به این تمکین مرا از خاک خواهد برگرفت
شاخ گل کرده است در گلزار خوش دستی بلند
تا بر و دوش که را از خاک خواهد برگرفت؟
هیچ زین به نیست صائب کز سر من وا شود
عقده ای گر از دلم افلاک خواهد برگرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و اندوهگین شاعر است که به تصویر کشیدن ظلم، ناکامی‌ها و آرزوهای برآورده نشده می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های طبیعی و نمادهای انسانی، احساس غم و ناتوانی خود را از دست دادن محبت و زیبایی در زندگی ابراز می‌کند. او به دنبال رهایی از غم و درد است و به همین دلیل، خواستار تغییر و فراموشی در زندگی‌اش می‌باشد. در نهایت، به دنبال راهی است که او را از بار سنگین گذشته و احساسات منفی رهایی بخشد.
هوش مصنوعی: اگر آن شمشیر شجاعانه بر را بگیرد، خون زنگاری را از دل آسمان‌ها خواهد برداشت.
هوش مصنوعی: چشمان غزالان پر از غم و اندوه است و من از کجا می‌توانم سنگینی این بار را از دوش خود بردارم؟
هوش مصنوعی: کسی که از خود نمی‌تواند ناز و غرور را کنار بگذارد، چگونه می‌تواند غم و اندوه خود را از دل برهاند؟
هوش مصنوعی: هر غباری که از دل من اشک نریخته، در فصل بهار، آب چشمانم مانند شیره انگور بالا خواهد آمد.
هوش مصنوعی: آرزوها سریعاً به واقعیت تبدیل می‌شوند و اگر پرده از روی آتش شوق برداشته شود، این تبدیل شدن شدت بیشتری خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است که عالم به راحتی از من انتقاد کند، اما اشک‌های فراوانی که از چشمانم برمی‌خیزد، این مشکلات را از مسیرم برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: شمعی که در کنار آتش سوزان است، به خاطر محبت و احترام به من به این حالت تن می‌دهد و اگر زمانی به قدرت و توانایی برسد، مرا از این خاک و عالم مادی آزاد خواهد کرد.
هوش مصنوعی: در میان باغ گل، شاخه‌ای زیبا و بلند ظاهر شده است. این شاخه به دنبال آن است که چه کسی را از زمین برگیرد و به او عروج دهد.
هوش مصنوعی: هیچ چیز از من نمی‌تواند مرتفع شود، مگر اینکه درونم کلافگی‌ای را برطرف کند، اگر دل من بخواهد که آسمان‌ها را از خود دور سازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.