خواب وقتِ فیض در محراب می‌گیرد مرا
چون سگان در صبح دامِ خواب می‌گیرد مرا
در مسبب گر‌چه از اسباب رو آورده‌ام
دل همان از عالم‌ِ اسباب می‌گیرد مرا
با حواسِ جمع، خود را جمع‌کردن مشکل است
دل درین منزل به چندین باب می‌گیرد مرا
نفسِ ظلمانی به ظلمت بس که عادت کرده است
دل چو دزدان از شبِ مهتاب می‌گیرد مرا
می‌تپم چون کبک، زیرِ بال و پر شهباز را
دولتِ بیدار اگر در خواب می‌گیرد مرا
لغزشی چون شبنمِ گل گر ز من صادر شود
جذبهٔ خورشیدِ عالمتاب می‌گیرد مرا
در بهاران تازه گردد داغِ هر تخمی که سوخت
بیشتر دل از شرابِ ناب می‌گیرد مرا
راهِ من دایم دو چندان می‌شود از کاهلی
در میانِ راه، صائب خواب می‌گیرد مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و کشمکش‌های درونی شاعر می‌پردازد. او از خواب و تاثیری که بر روح و دلش دارد سخن می‌گوید و این خواب را به احساساتی چون بی‌تفاوتی و غفلت تشبیه می‌کند. شاعر اشاره می‌کند که دلش از دنیای مادی و اسباب جدا شده است، اما همچنان در دنیای خواب و فراموشی غوطه‌ور است. همچنین به سختی‌هایی که در جمع کردن حواس و توجه به واقعیت‌ها وجود دارد، اشاره می‌کند. او دچار احساساتی همچون تپش و نشاط و همچنین ناپایداری است و می‌گوید که در فصل بهار، داغ‌های گذشته دوباره زنده می‌شوند. در نهایت، او به کندی و کاهلی در مسیر زندگیش اعتراف می‌کند و این وضعیت خواب را به طور مداوم حس می‌کند.
هوش مصنوعی: در زمان عبادت و آرامش، من به خواب می‌روم و احساسی مشابه سگ‌ها دارم که صبح‌ها در خواب می‌مانند و نتوانسته‌اند بیدار شوند.
هوش مصنوعی: من به دلیل عوامل مختلف به اینجا آمده‌ام، اما دل هنوز از دنیای عوامل و اسباب پیوند خورده است و تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: تمرکز کردن و جمع کردن خود در جایی که دل به چندین در می‌زند، کار دشواری است.
هوش مصنوعی: نفس تاریک من به تاریکی عادت کرده و دل مثل دزدان از نور خواب آلود شب بهره می‌برد.
هوش مصنوعی: من به شدت مثل کبکی که زیر بال و پر یک پرنده‌ی بزرگ است، می‌لرزم؛ اگر بخت بیدار مرا در خواب بگیرد.
هوش مصنوعی: اگر از من حرکتی مانند شبنم گل صادر شود، جذبه و تأثیر خورشید عالمتاب مرا به خود می‌کشد.
هوش مصنوعی: در فصل بهار، هر داغ و زخم ناشی از گذشته که بیشتر از حد تحمل بوده، به نوعی تازه می‌شود و من از شراب خالص و ناب، دلخوشی و آرامش می‌گیرم.
هوش مصنوعی: با تنبلی در میانه‌ی مسیر، همیشه راه من دشوارتر و طولانی‌تر می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که دچار خواب و غفلت گردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.