دل به خون در انتظار وعده جانان نشست
بر سر آتش به تمکین این چنین نتوان نشست
در صدف گوهر ز چشم شور باشد در امان
حسن یوسف بیش شد تا در چه و زندان نشست
بیم سیلاب خطر فرش است در معموره ها
فارغ البال است هر جغدی که در ویران نشست
از کواکب تا پر از سنگ است دامان فلک
با حضور دل درین وحشت سرا نتوان نشست
گشت تیر روی ترکش در نظرها آه من
در دل تنگم ز بس پهلوی هم پیکان نشست
چشمه خورشید در گرد خجالت غوطه زد
تا غبار خط مشکین بر رخ جانان نشست
داشتم وقت خوشی از بی قراری های عشق
کشتیم بی بال و پر گردید تا طوفان نشست
در سیاهی چون نگین زد غوطه اسکندر، ولی
خضر را نقش مراد از چشمه حیوان نشست
شد عبیر رحمت جاوید صائب در کفن
هر که را گردی ز راه عشق بر دامان نشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دلتنگیهای عاشقانه پرداخته است. شاعر از انتظار و امید به وصال محبوب سخن میگوید و ناامیدی و رنج ناشی از عشق را به تصویر میکشد. او به تضاد بین زیبایی و درد عشق اشاره میکند و احساساتش را با تصاویری از آتش، طوفان و غبار توصیف میکند. در نهایت، شاعر به اهمیت عشق و تأثیر آن بر زندگی افراد اشاره دارد و میگوید که عشق میتواند حتی در سختیها و کثرت مشکلات، زیباییهایی را به ارمغان آورد.
هوش مصنوعی: دل به شدت دلتنگی و ناامیدی، در انتظار وعده و دیدار محبوب خود نشسته و خود را در آتش جانکاه عشق گرفتار کرده است. اما نمیتوان به راحتی و خونسردی در این وضعیت تحمل کرد.
هوش مصنوعی: در دل ایوان، زیبایی مانند یوسف، تحت تاثیر چشمان حسودان و بدخواهانی نیست که او را به بند بکشند و در زندگیاش مانع ایجاد کنند. او مانند گوهر در صدف، در برابر این آفات در امان است و میتواند درخشش و زیباییاش را حفظ کند.
هوش مصنوعی: خطر سیلاب باعث نگرانی و اضطراب کسانی میشود که در مناطق آباد زندگی میکنند، اما جغدهایی که در مناطق ویران و خراب سکنا دارند، بیخیال و آرام هستند.
هوش مصنوعی: در این جهان پر از خطر و مشکلات، به خاطر سنگینی بار غم و ناامیدی، نمیتوان به راحتی آرامش یافت و در این دنیای هراسآور سکنا گزید.
هوش مصنوعی: تیرها در تیرکمان مانند تصویرهایی در ذهن من هستند، و من از شدت ناراحتی و تنگدلی به خاطر اینکه خیلی از دردهای درونیام همواره در کنار هم هستند، آه میکشم.
هوش مصنوعی: خورشید در حالتی از شرم و خجالت غوطهور شد و پرتوهایش مانند غبار تیرهای بر چهره محبوب نشست.
هوش مصنوعی: درست زمانی که به خاطر عشق در بیقراری بودم و لحظات خوب را تجربه میکردم، ناگهان بیپر و بال شدم و زندگیام مانند طوفانی آشفته شد تا اینکه همه چیز آرام گرفت.
هوش مصنوعی: در تاریکی، مانند نگینی درخشان، اسکندر را غرق کرده است، اما خضر از چشمه حیات به خواستهاش رسیده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که از راه عشق به سجده افتد و در مسیر محبت قرار بگیرد، رحمت جاودانی خداوند بر او نازل میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.