گر نباشد در نظر لیلی مرا هامون بس است
نقش پای ناقه برگ عیش این مجنون بس است
گر نسازد یوسفی هر روز گردون جلوه گر
تا قیامت خلق را آن حسن روزافزون بس است
در سواد آفرینش ای خداجو پر مپیچ
چون ز لفظ آمد به کف سر رشته مضمون بس است
وسعت مشرب ز منزل می برد تنگی برون
در جهان آب و گل، خم بهر افلاطون بس است
گر به گل گیرد در میخانه ها را محتسب
ما خمارآلودگان را آن لب میگون بس است
طعنه بی حاصلی بر سرو ای قمری مزن
برگ سبزی ارمغان مردم موزون بس است
در گلستان کرم نخلی ز بی آبی نماند
تا به کی خواهی دواندن ریشه، ای قارون بس است
در جوانی هر چه کردی، گشت غفلت عذرخواه
صبح آگاهی ز پیری بردمید اکنون بس است
اینقدر استادگی ای آسمان در کار نیست
تشنه ما را کف آبی ازین جیحون بس است
خجلت از همصحبتان خام بردن مشکل است
ورنه ما را از شراب تلخ صائب خون بس است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مضامین عاشقانه و فلسفی پرداخته و به زیباییها و لذتها در زندگی اشاره میکند. او میگوید که اگر لیلی را در نظر نداشته باشد، زندگی را با هامون (زمینی بیابانی) نیز میپذیرد. به زیباییهای یوسف و جذابیت روزافزون اشاره کرده و تأکید میکند که وجود حسن و زیبایی کافی است. شاعر به خداوند دعا میکند تا در کار هستی پیچیدگی ایجاد نکند و از وسعت مسئلهها صحبت میکند.
شاعر بیان میکند که اگرچه ممکن است در میخانهها مسئولی (محتسب) وجود داشته باشد، اما ما با لذت شراب و زیباییهایی که در زندگی داریم، راضی هستیم. در مقابل طعنهها و سختیها، او از زیبایی زندگی و حبوشعف میگوید.
در کل، این اشعار به زندگی، عشق و جستجوی زیبایی و راحتی در میان مشکلات میپردازد.
هوش مصنوعی: اگر لیلی در نظر من نباشد، برای من همین که آثار پای شترش بر روی زمین دیده میشود، کافی است و این صدای خوش زندگی این مجنون برایم بسنده است.
هوش مصنوعی: اگر هر روز هم ستاره یوسف در آسمان جلوه کند، تا ابد برای مردم همین زیبایی روزافزون کافی است.
هوش مصنوعی: ای خداجو، در زمینه آفرینش غرق نشو، زیرا وقتی ایده به زبان آورده شد، دیگر نیازی به پیچیدگی در آن نیست.
هوش مصنوعی: گستردگی روح و اندیشه از خانهای که در آن زندگی میکنیم، ما را از محدودیتهای دنیای مادی دور میکند. در این جهان مادی، برای افرادی همچون افلاطون، یک چرخهی علمی و فلسفی کافی است تا به حقیقت دست یابند.
هوش مصنوعی: اگر نگهبانان خیابانها در میخانهها را ببندند، برای ما که سرمست هستیم، آن لب زیبای میگون کافی است.
هوش مصنوعی: به یک پرنده، به ویژه قمر، نپرداز و به او طعنه نزن؛ چون دیدن زیباییهای طبیعی و نشانههای خوب زندگی برای مردم کافی است و نیازی به تکرار روزمره و سرزنش نیست.
هوش مصنوعی: در باغی که گیاهان کم آب شدهاند، دیگر امیدی به رشد و پرورش آنها نیست. ای قارون، تا کی میخواهی تلاش کنی و ریشهها را دنبال کنی؟ این وضعیت کافی است.
هوش مصنوعی: در جوانی هر کاری که انجام دادی، به خاطر غفلت و نادانیات عذر و بهانهاش را میپذیرند، اما حالا که به پیری رسیدی، دیگر نمیتوانی به این بهانهها ادامه دهی. اکنون کافی است.
هوش مصنوعی: ای آسمان، این قدر درخود را معمولی نشان نده، ما به عشق و امید، تنها به یک جرعه آب از این جیحون راضی هستیم.
هوش مصنوعی: احساس شرمندگی در حضور دیگران کار دشواری است، اما ما از تلخیهای زندگی به اندازه کافی رنج میبریم و نیازی به افسوس بیشتری نداریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.