گوش گیران قفس را نکهت گلشن بس است
دیده کنعانیان را بوی پیراهن بس است
ظلمت شب های غم را لشکری در کار نیست
این سیاهی را فروغ باده روشن بس است
عقل بیجا می کند پا از گلیم خود دراز
ذره را میدان جولان دیده روزن بس است
از تنزل می توان دادن فلک را خاکمال
خاکساری سد راه جرأت دشمن بس است
سیلیی خاموش سازد طفل بازیگوش را
عقل دعوی دار را یک رطل مرد افکن بس است
چون نباشد دل به جای خود، زره دام بلاست
اهل جرأت را لباس جنگ، پیراهن بس است
نیست صائب دیده ما بر فروغ عاریت
بی کسان را شمع بالین دیده روشن بس است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلانگیزی زندگی و چالشهای آن اشاره میکند. او به گوشهگیری و دوری از زیباییهای زندگی (مانند گلشن) میگوید که کافی است با احساسات و عواطف خود ارتباط برقرار کنیم. او همچنین به این نکته اشاره میکند که برای غلبه بر مشکلات و تیرهروزیها، همین که امید باشد (مانند بادهای که روشنی میآورد) کافی است.
شاعر عقل را به عنوان عامل محدودکننده توصیف میکند که نباید از حد خود فراتر برود. او به اهمیت جرأت و شجاعت در زندگی اشاره میکند و میگوید که برای روبهرو شدن با چالشها، باید لباس جنگ و آمادگی به تن داشته باشیم. در نهایت، او به این نکته اشاره میکند که دانایی و امید میتوانند در تاریکیها نیز روشنایی ایجاد کنند.
هوش مصنوعی: پرندگان در قفس با بوی خوش گلستان خوشحالند و برای کسانی که به زیبایی و خوشبوئی پیراهن کنعانیان آشنا هستند، بوی آن کافی است.
هوش مصنوعی: در دل شبهای پر از غم، هیچ نیرویی برای مقابله وجود ندارد و تنها نوری که میتواند این تاریکی را روشن کند، درخشش شراب است.
هوش مصنوعی: عقل نادان تلاش میکند بیش از تواناییاش پیش برود و فراتر از محدوده خود عمل کند. در این دنیا، حتی یک ذره هم میتواند به اندازه کافی برای نمایش و اثرگذاری کافی باشد.
هوش مصنوعی: از تنزل و پایین آمدن، میشود به آسمان، خاک و خاکساری را تقدیم کرد. همین که دشمن جسارت کند، کافیست تا راه او مسدود شود.
هوش مصنوعی: در این شعر، به این موضوع اشاره شده است که گاهی یک صدمه یا تجربه، میتواند اثر عمیقی بر روی فردی که در حال بازی و شادابی است، بگذارد. همچنین، بیان میکند که برای متوقف کردن یا آرام کردن ذهنی که در خود از خودباوری و ادعاهای بزرگ برخوردار است، کافی است یک ضربه کوچک یا یادآوری ساده باشد.
هوش مصنوعی: زمانی که دل در آرامش و در جای خود نباشد، زندگی خطرناک و پر از مشکلات میشود. برای کسانی که شجاع هستند، داشتن اراده و روحیه کافی مانند داشتن لباس جنگی است.
هوش مصنوعی: چشم ما به روشنیهایی که بدون صاحب هستند، نمینگرد. برای ما نور شمعی که در کنار سر بستر است، کافی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باده مرد افکن من معنی روشن بس است
ساغر و مینای من کلک و دوات من بس است
چون زلیخا مشربان ما را تلاش قرب نیست
دیده یعقوب ما را بوی پیراهن بس است
عاشقان پروانه مشرب را درین هنگامه ها
[...]
پیش اهل دل دهان خنده زخم تن بس است
غنچه را چاک گریبان رخنهٔ دامن بس است
اهل جوهر در لباس لاغری آسوده اند
چون صدف پیراهن تن استخوان من بس است
من ز دیدارت به اندک التفاتی قانعم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.