کرد تا پابوس اشرف کشور مازندران
زین شرف بر ابر می ساید سر مازندران
از برای توتیا نتوان غباری یافتن
گر بگردی چون صبا سر تا سر مازندران
غوطه چون آیینه در زنگار خجلت داده است
چرخ اخضر را زمین اخضر مازندران
جامه بر تن سبز چون سرو و صنوبر می کند
زاهدان خشک را ابر تر مازندران
گرچه از ابرست دایم آفتابش در نقاب
مهر تابان است هر نیلوفر مازندران
چون سواد چشم عاشق، در خزان و نوبهار
نیست بی ابر تری بوم و بر مازندران
همچو پای سرو هیهات است بیرون آمدن
پای هر کس شد به گل در کشور مازندران
دامها از سیرچشمی خواب راحت می کنند
از هجوم صید در بوم و بر مازندران
بس که می بارد طراوت از نسیم صبح او
شسته رو از خواب خیزد دلبر مازندران
تا چه مطلب در نظر دارد، که در سال دراز
آتش از نارنج سوزد در سر مازندران
غیر ازین کز بس طراوت آب در می می کند
نیست عیبی در هوای کشور مازندران
غوطه در آب گهر زد چون رگ ابر بهار
کلک صائب گشت تا مدحتگر مازندران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به توصیف زیباییهای طبیعی و خیرهکننده مازندران میپردازد. او با استفاده از تصاویر زیبا و شاعرانه، به سرسبزی و طراوت این سرزمین اشاره میکند و زیباییهای آن را با دیگر مناطق مقایسه میکند. مازندران به عنوان سرزمینی پر از شکوفه و باران و آفتاب توصیف شده که دلها را شاد و سرزندگی را به ارمغان میآورد. همچنین، شاعر از فضایی میگوید که نشاط و زندگی در آن جاری است و در آن، حتی خواب و آسایش نیز بر بومیان این دیار ارج نهاده شده است. در نهایت، او به زیباییهای خاص و منحصر به فرد مازندران اشاره کرده و آن را ستایش میکند.
هوش مصنوعی: به خاطر مقام و حرمت اشرف کشور مازندران، او به زیارت و پا بوسیاش میآید و این افتخار باعث شده که سرزمین مازندران به بلندی ابرها برسد.
هوش مصنوعی: برای توتیا نمیتوان غباری پیدا کرد، حتی اگر مانند باد صبا در تمام مازندران بچرخی.
هوش مصنوعی: زمین سرسبز مازندران به خاطر زنگار خجلت، مانند آینهای غوطهور شده است.
هوش مصنوعی: شخصی با پوششی سبز به زیبایی در کنار درختان سرو و صنوبر، زاهدان خشک و بیروح را تحت تأثیر قرار میدهد، همانطور که ابرهای تر مازندران سبز و زندگیبخش هستند.
هوش مصنوعی: با اینکه آفتاب همیشه در پشت ابرها پنهان است، اما هر نیلوفر در مازندران هنوز درخشان و تابناک به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: چشم عاشق مانند سواد، در هیچ فصل خاصی، چه در پاییز و چه در بهار، وجود ندارد. زیبایی و طراوت سرزمین مازندران به مانند بارانی است که بدون ابر نمیبارد.
هوش مصنوعی: خروج از وضعیت عادی و عادتها برای هر کسی مانند این است که بخواهد با پاهایی به درازای درخت سرو از گلی که در مازندران وجود دارد، بیرون بیاید. این به آن معناست که به سادگی نمیتوان از شرایط و محیط خود جدا شد، و هر تلاش برای این کار ممکن است با دشواریهایی همراه باشد.
هوش مصنوعی: دامها به دلیل پر بودن از غذا، خواب راحتی دارند و از شدت هجوم شکار در سرزمین مازندران آرامش یافتهاند.
هوش مصنوعی: به قدری صبح دلانگیز و شاداب است که دلبر مازندران با طراوتی که از نسیم صبح به او رسیده، از خواب بیدار میشود.
هوش مصنوعی: آیا میدانی چه موضوعی در ذهن اوست که در طول سال، آتشهای سوزان از نارنج در مازندران ایجاد میکند؟
هوش مصنوعی: در هوای مازندران هیچ ایرادی وجود ندارد جز اینکه به خاطر فراوانی آب و زیباییهای طبیعی، شراب باعث شگفتی و شادابی میشود.
هوش مصنوعی: در آب غوطه ور گشت و مانند رگهای بارانی که بهار را به ارمغان میآورند، به سراغ زیباییهای مازندران رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.