همه از عشق زندگانی خویش
دوست می داشتم جوانی را
پیری آمد و زو بتر به جهان
دشمنی نیست زندگانی را
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
همه از عشق زندگانی خویش
دوست می داشتم جوانی را
پیری آمد و زو بتر به جهان
دشمنی نیست زندگانی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به عشق و جوانی اشاره می‌کند و می‌گوید که او همیشه جوانی را دوست داشته است. اما با ورود پیری، زندگی را سخت و دشوار می‌بیند و در این مسیر، تنها دشمنی که وجود دارد، خود زندگی است.
هوش مصنوعی: من همه چیز را از عشق به زندگی و جوانی‌ام دوست داشتم.
هوش مصنوعی: زمانی که انسان به پیری می‌رسد، دیگر دشمنی در جهان به اندازه‌ی آنچه از زندگی در جوانی تجربه کرده، وجود ندارد. سن و سال به او این آگاهی را می‌دهد که زندگی به طرز دیگری خواهد گذشت و محدودیت‌ها و تنش‌های جوانی کمتر به چشم می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفت این بحر پر معانی را
چشمهٔ آب زندگانی را ،
چند برهم زنی جوانی را
کشتی از کینه مهربانی را
مصر جامع تویی معانی را
پادشاهی و پهلوانی را
یار نگرفتمی فلانی را
دل نیازردمی جهانی را
گر کنی تربیت جوانی را
به که پر زر کنی جهانی را
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.