هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی حکومتی است که به رعیت و کشاورزان خود توجه دارد و آنها را حمایت می‌کند. در این حالت، مالیات یا خراجی که از رعیت می‌گیرد، حلال و معقول است چون به خاطر زحمات و تلاش‌های آنهاست. اما اگر حاکم به رعیت توجه نکند و ظلم و ستم کند، در آن صورت، حکومتش خطرناک و مضر خواهد بود و در واقع، ظلم و ستمی که به رعیت می‌شود، مانند زهر مار است که می‌تواند به جامعه آسیب بزند. در نهایت، به این نکته اشاره دارد که هر آنچه حاکم می‌خورد و بهره‌برداری می‌کند، در سایه‌ی مسلمانی و عدالت نیست.
مینا در ۸ سال قبل، یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۰۷ نوشته:
ر دیدار سعدی با یکی از حاکمان مغولی و حاکم ازاو میخواهد نصیحتی بشنود و سعدی این دوبیت را میخواند . اینجا تصویر چوپان و رمه است که چکونه یک حکومت حتی به حداقل عدالت را رعایت کند .( اشاره به یک حکومت جدا از دین و مذهب ) اگر تو پاس رعیت را داری مالیاتی که میگیری نوش جانت که آن مزد چوپانیست
محمد ضیا احمدی در ۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۸ نوشته:
می‌گویند در زمان قدیم پادشاهان مستبد هیچگونه رحم و مروتی نداشتند و نصیحت پذیر نبودند لذا کسی جرئت نمی‌کرد مطلبی خلاف نظر شاه بیان کند / در این قطعه می بینیم سعدی توصیه بسیار تندی به شاه می‌کند و می‌گوید اگر رعایت ملت را نکنی هر به هر عنوان از مردم میگیری «زهر مار» برایت باشد واگر رعایت ملت را میکنی به اندازه مزد چوپان حق داری نه بیشتر.
مجتبی در ۵ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۱ نوشته:
پاس نگه داشتن در اصل به معنی احترام گذاشتن ولی اینکه پادشاه به مردم کشورش احترام (ظاهری) بگذارد معنی دور از ذهنی است و پاس رعیت نگاه می دارد بیشتر یاین معنا را به ذهن متبادر می کند که پادشاهی که حقوق مردم را رعایت می کند. راعی با توجه به بیت اول یعنی رعایت کننده هرچند معنی چوپان را نیز دارد. یعنی اگر پادشاه رعایت حقوق مردم را نکند مالیاتی که می گیرد حرامش باد چون مانند این است که از مسلمانان جزیت می گیرد. جزیت عربی شده وازه ی گزیت نوعی مالیات بود که قبل از اسلام در ایران حکومت از مردم می گرفت. بعد از اسلام از غیر مسلمانانی که در مرزهای تحت حاکمیت مسلمین زندگی می کردند گرفته می شد و در عوض تحت حمایت حکومت قرار می گرفتند. مبلغ گزیت کمتر از خمس و زکاتی بود که مسلمانان پرداخت می کردند ولی معمولا این مبلغ به صورت توافقی بین اقلیت ها و حاکم تعیین می شد. در مقابل اگر جنگی می شد از این اقلیت ها سربازی برای دفاع از مرزها یا حمله به مناطق دیگر گرفته نمی شد.
علی در ۴ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۲۶ نوشته:
سلام به نظرم در بیت دوم باید بین "وگر" و "نه" یک فاصله باشه (حتی یک ویرگول هم میشه بعد از "وگر" گذاشت) چون واژه "نه" متعلق به کلمه "راعی" است؛ نه "وگر" "نه راعی خلقست" یعنی: راعی (چوپان) خلق نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی حکومتی است که به رعیت و کشاورزان خود توجه دارد و آنها را حمایت می‌کند. در این حالت، مالیات یا خراجی که از رعیت می‌گیرد، حلال و معقول است چون به خاطر زحمات و تلاش‌های آنهاست. اما اگر حاکم به رعیت توجه نکند و ظلم و ستم کند، در آن صورت، حکومتش خطرناک و مضر خواهد بود و در واقع، ظلم و ستمی که به رعیت می‌شود، مانند زهر مار است که می‌تواند به جامعه آسیب بزند. در نهایت، به این نکته اشاره دارد که هر آنچه حاکم می‌خورد و بهره‌برداری می‌کند، در سایه‌ی مسلمانی و عدالت نیست.
هوش مصنوعی: پادشاهی که به حقوق مردم توجه دارد، باید مالیاتی که می‌گیرد را حلال بداند، چون این‌گونه رفتار او همچون دستمزد یک چوپان است.
هوش مصنوعی: اگر چنین نباشد، او همانند شبان است که زهر مار می‌نوشد، چرا که هر آنچه به خود می‌گیرد، جزو نشانه‌های مسلمانی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ز مردمان مشمر خویش را به هیات و شکل
که مردمی نه همین هیکل هیولا نیست
به حسن ظاهر و باطن مسلمت نکنند
که این دو هم ز صفتهای روح حیوانیست
وگر تو گویی نطقست مر مرا گویم
[...]
بزرگوارا دانی که نه ز تقصیرست
اگر دعا گو بر درگه تو پیدا نیست
ز روی ظاهر و صورت رهی گر آنجا نیست
رواست؛ زانکه بصورت رهی گرانجا نیست
تو را چو در همه عالم به حسن یکتانیست
ازان به حال منت هیچگونه پروا نیست
تو را به ماه درخشنده نسبتی نکنم
که ماه را رخ گلگون و چشم شهلا نیست
غریب نیست که روی تورشک خورشید است
[...]
شهی که حفظ رعیّت نگاه می‌دارد
حلال باد خراجش که مزد چوپانیست
وگرنه راعی خلق است زهر مارش باد
که هر چه می‌خورد او جزیت مسلمانیست
بحسن روی تو خورشید عالم آرانیست
بلطف رسته دندان تو ثریا نیست
توئی چو سرو ولی سرو ماهرخ نبود
توئی چو ماه ولی ماه سرو بالا نیست
ز جان غلام قد همچو سرو آزادت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.