|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نکوهش بی‌وفایی و ناسپاسی اشاره دارد. شاعر می‌گوید که اگر حتی یک تار موی تو هم زبانی داشته باشد، باید شکر نعمت‌های خدا را به جا آوری و از کم‌لطفی بپرهیزی. او تأکید می‌کند که برقراری سلطنت و مقام به سادگی امکان‌پذیر نیست مگر اینکه در هنگام شب به درگاه معبود نیازمند باشی و به دعا و گدایی پردازی. به طور کلی، شعر بر اهمیت شکر گزاری و وفاداری به خداوند اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که هر تار مویت خود داستانی دارد، نمی‌دانی که جاری نکردن حتی یک شکر از نعمت‌های خدا چقدر ناپسند است.
هوش مصنوعی: برای پاسخگویی به حق و محبت و رحمت‌هایی که به تو شده، باید قدرش را بدانی و در وفاداری سست نباشی.
هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی روزی به مقام پادشاهی برسی، بهتر است تا شب در برابر معبود درخواست و گدایی کنی تا حاجت تو برآورده شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.