گنجور » سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت

بخش ۲۶

فریب دشمن مخور و غرور مداح مخر که این دام زرق نهاده است و آن دامن طمع گشاده احمق را ستایش خوش آید چون لاشه که در کعبشدمی فربه نماید.

الا تا نشنوی مدح سخن گوی

که اندک مایه نفعی از تو دارد

با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.

تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.

هادی کریمی نوشته:

یک بیت دیگر بعد از این هست:
که گر روزی مرادش بر نیاری / دو صد چندان عیوبت بر شمارد
مصحح: محمد علی فروغی

پیش از بیت، کلمات سهوا بدون فاصله درج شده اند:‌ چون لاشه که در «کعبش دمی» فربه نماید.

مالک شعاعی نوشته:

کعبَش دَمی
درست است
معنی: مانند لاشه ی قربانی که بر کعب یا همان استخوان پشت بایش باد می دمند و فربه به چشم می آید.