هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر از محبت معشوق دور شود یا حتی به خاطر جدایی از او رنج بکشد، باز هم در هر جایی که برود، نمی‌تواند از فکر و یاد او فرار کند و در نهایت به سوی او برمی‌گردد. این احساس نشان‌دهنده‌ی عمق عشق و وابستگی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر از محبت معشوق دور شود یا حتی به خاطر جدایی از او رنج بکشد، باز هم در هر جایی که برود، نمی‌تواند از فکر و یاد او فرار کند و در نهایت به سوی او برمی‌گردد. این احساس نشان‌دهنده‌ی عمق عشق و وابستگی است.
هوش مصنوعی: اگر من به خاطر محبت تو دلم را بشکنی، تو هم در دوری من زخم خواهی خورد و در آغوشم آرامش نخواهی یافت.
هوش مصنوعی: اگر از دست تو فرار کنم، ای مایهٔ دلخوشی، هر جا که بروم، دوباره به تو خواهم رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چون کشته ببینی‌ام، دو لب گشته فراز
از جان تهی این قالب فرسوده به آز
بر بالینم نشین و می‌گوی بناز:
کای من تو بکشته و پشیمان شده باز
تا روی ترا بدیدم ای شمع تراز
نی کار کنم نه روزه دارم نه نماز
چون با تو بوم مجاز من جمله نماز
چون بی تو بوم نماز من جمله مجاز
اندر همه عمر من شبی وقت نیاز
آمد بر من خیال معشوقه فراز
برداشت نقاب مرمرا گفت بناز
باری بنگر که از که ماندستی باز
آن شد که ترا رفت همی با ما ناز
و آن شد که مرا بود بروی تو نیاز
ما ناز تو و نیاز خویش ، ای پرساز
بر سنگ زدیم و صبر کردیم آغاز
چون کشته ببینم دو لب کرده فراز
وز جان تهی این قالب فرسوده به آز
بر بالینم نشسته می گوی بناز
که کشته ترا من و پشیمان شده باز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.