گنجور

 
رضاقلی خان هدایت

اسمش علیرضا و از طایفهٔ ذوالعلا. موطنش قلعهٔ عسکر در بردسیر مِنْبلوکات کرمان و مرید العارف باللّه رونق علی شاه بود و فقیر او را ملاقات نمود و این رباعیات از اوست:

یاری که به نیرنگ و فسون مشهور است

وز دیدهٔ اهل حس رخش مستور است

کوران نشناسند جمالش ورنه

صاحب نظران را همه جا منظور است

مست می عشق تو ز کس بیمش نیست

بیهوشِ تو از میر و عسس بیمش نیست

آن را که هوای لعل شیرین کس است

از شورش و غوغای مگس بیمش نیست