دایم به ته حوری روشی نگار بو!

ساقی و صراحی و پیاله کار بو!

مغنّی تنه زهره‌یِ سر سالار بو!

تا دنی بو، این صحبت تنه به‌کار بو!

ای رستم پیون، چاکر تنه هزار بو!

چون بهمن و دارا، صد هزار شکار بو!

تخت کامرونی به ته پایدار بو!

ته دشمن به چاه ظلمت، خوار و زار بو!

زحل به تنه در دکَتْ خوار و زار بو!

عُطارِدْ نویسنده‌ی ته هر کار بو!

حاتم به تنه مطبخ یکی سالار بو!

غم زمونه نوّو، شادی بسیار بو!