پرْچینْ بدیمه قُبّه گِل ریحونره
هَشتْ خالهْ نرگسْره داشْتمهْ اَرمُونْ ره
نکن بیرحمی و نئو«نا» امیرره
دْ خشْ تمنّا دارمه، هاده که دیره
فلک ره بَوینْ گردش چه جور و جیرهْ
اینْ کُهنهْ زَمُونهْ، شالْ بهجایِ شیره
بد مزوئه مهْ طَبعْ وُ ندومّه چیره
انجیل به هنگومْ رسنه اسا که دیره