امیر پازواری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۱۶۶

دٰارِ بلندْی اسّامه منْ به لُوشه

چهرهْ نَویّمهْ، منْ چمرْ دارمهْ گَوشهْ

هر چَنْ تو آقا بویی، سنگینه گوشهْ

نهل بنده ره تَشْ دَکْفهْ بَکُوشهْ