کاشکی، وقت را شتاب نبود
فصلِ رحلت در این کتاب نبود
کاش، در بحرِ بیکرانِ جهان
نامِ طوفان و انقلاب نبود
مرغکان میپراند این گنجشک
گر که همسایهٔ عقاب نبود
ما ندیدیم و راه کج رفتیم
ور نه در راه، پیچوتاب نبود
اینکه خواندیم شمع، نور نداشت
اینکه در کوزه بود، آب نبود
هر چه کردیم ماه و سال، حساب
کارِ ایّام را حساب نبود
غیرِ مُردار، طعمهای نشناخت
طوطیِ چرخ جز غُراب نبود
رهِ دل زد زمانه، این دزدی
همچو دزدیدنِ ثیاب نبود
چو تهی گشت پُر نشد دیگر
خُم هستی خُمِ شراب نبود
خانهٔ خود به اهرمن منمای
پرسشِ دیو را جواب نبود
دورهٔ پیریَت، چراست سیاه
مگرت دورهٔ شباب نبود
بس بگشت آسیایِ دهر، ولیک
هیچ گندم در آسیاب نبود
نکشید آب، دلوِ ما زین چاه
زانکه در دستِ ما طناب نبود
گر نمیبود تیشهٔ پندار
ملکِ معمورِ دل، خراب نبود
زین منه، اسبِ آز را بر پشت
پایِ نیکان، درین رکاب نبود
تو، فریبِ سرابِ تن خوردی
در بیابانِ جان سراب نبود
ز آتشِ جهل، سوخت خرمنِ ما
گنهِ برق و آفتاب نبود
سال و مه رفت و ما همیخفتیم
خوابِ ما مرگ بود، خواب نبود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، بیانگر افسوس و ندامت شاعر از گذر زمان و حوادث زندگی است. شاعر آرزو میکند که زمان به کندی بگذرد و فصل فنا در زندگی وجود نداشته باشد. او تظاهر به بیخبری از واقعیات را انتقاد میکند و میگوید که ما در مسیر زندگی به اشتباه حرکت کردهایم و به حقیقتها توجه نکردهایم. در این شعر، مفهوم ناکامی، فریبهای زندگی و عدم شناخت درست از واقعیات به تصویر کشیده شده است. حسرت بر دوران جوانی و تأثیرات منفی جهل بر زندگی نیز از دیگر موضوعات مهم این شعر هستند. نهایتاً، شاعر به این نتیجه میرسد که زندگی ما در خواب و بیخبری سپری شده است.
هوش مصنوعی: ای کاش زمان اینقدر سریع نمیگذشت و فصل جدایی در زندگیام وجود نداشت.
هوش مصنوعی: ای کاش در این دنیای وسیع، نشانهای از طوفان و تغییر و تحول نبود.
هوش مصنوعی: اگر گنجشکی در کندوکاو باشد و همسایهاش عقابی نباشد، دیگر مرغکان او را نخواهند ترساند.
هوش مصنوعی: ما در مسیر زندگی اشتباه کردیم و از راه اصلی منحرف شدیم، در حالی که اگر خوب نگاه میکردیم، مسیر به همین سادگی میبود و پیچیدگی نداشت.
هوش مصنوعی: شمعی که خواندهایم، روشنایی نداشته است و آبی هم که در کوزه قرار دارد، وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هر چقدر که در زندگی زحمت کشیدیم و زمان را گذراندیم، هیچ وقت نتوانستیم حساب و کتاب درستی از روزها و کارهای خودمان داشته باشیم.
هوش مصنوعی: پرندهای که در چرخش زندگی است، جز طعمهای دیگر برای خود نمیبیند و تنها به کاهن سیاه رنگی که مرده است توجه میکند.
هوش مصنوعی: زمانه به قلب من آسیب زد و این آسیب مثل دزدی از لباس نیست.
هوش مصنوعی: وقتی که خمره وجود خالی شد، دیگر پُر نمیشود؛ زیرا دیگر خمره شراب نیست.
هوش مصنوعی: به خانهی خود به شیطان توجهی نکن، چون به سوالهای دیوانهوار او پاسخی ندارم.
هوش مصنوعی: چرا ایام پیریات چنین تیره و تار به نظر میرسد، مگر اینکه ایام جوانیات درخشان و سرشار از نشاط نبوده باشد؟
هوش مصنوعی: زمانه بسیار چرخیده و تغییرات زیادی داشته، اما هنوز هیچ نتیجهای از زحمات و تلاشهای ما به دست نیامده است.
هوش مصنوعی: آب را از چاه نکشید، زیرا در دست ما ریسمانی نیست که به دلو ببندیم.
هوش مصنوعی: اگر فکر و اندیشهی منفی وجود نداشت، دل آرام و پر از شادی خراب نمیشد.
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که اسب سرکش و آزندهای را از بین برندگان نیکوکاران جدا نگهدار و در این وضعیت، جایی برای او وجود ندارد. در اصل به نوعی اشاره به این دارد که افرادی که رفتارهای خوبی دارند، جایی برای کسانی که فقط به فکر خود هستند و به دیگران آسیب میرسانند، نخواهد بود.
هوش مصنوعی: تو در بیابان جان، به فریب سراب تن دچار شدی، در حالی که آن سراب واقعی نبود.
هوش مصنوعی: ما به خاطر نادانی و جهالتمان، دچار آسیب و نابودی شدیم؛ این خرابی ناشی از خطاهای خودمان بود، نه به دلیل عوامل طبیعی مانند رعد و برق یا تابش آفتاب.
هوش مصنوعی: سالها و ماهها سپری شدند و ما در خواب بودیم. خواب ما، خواب عادی نبود بلکه به مرگ نزدیکتر بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جز خرد مرد آن جواب نبود
غیر ازو لایق خطاب نبود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.