هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ظلم و ستمی که در زندگی‌اش وجود دارد گلایه می‌کند و به نابسامانی‌های دور و برش اشاره می‌کند. او از مخاطب می‌خواهد که برخیزد و به زیبایی‌ها و آرامش‌های زندگی نگاه کند و تغییرات مثبتی را ببیند، تا او هم بتواند به آرامش و زیبایی رسید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ظلم و ستمی که در زندگی‌اش وجود دارد گلایه می‌کند و به نابسامانی‌های دور و برش اشاره می‌کند. او از مخاطب می‌خواهد که برخیزد و به زیبایی‌ها و آرامش‌های زندگی نگاه کند و تغییرات مثبتی را ببیند، تا او هم بتواند به آرامش و زیبایی رسید.
هوش مصنوعی: تا کی باید ظلم و ستم از دست زمانه را تحمل کنم؟ و تا چه زمانی باید با این شرایط نامساعد و مخالف روبرو شوم؟
هوش مصنوعی: بلند شو و به آب زلال نگاه کن، تا بتوانم سرو زیبایی را در آن ببینم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.