اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۴
نام تو برم کار مرا ساز آید
یاد تو کنم عمر شده باز آید
هرگه که حدیث عشق گویم با خود
با من در و دیوار به آواز آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به اهمیت نام و یاد معشوق خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که یاد معشوقش به زندگی‌اش معنا می‌دهد و هر بار که درباره عشق صحبت می‌کند، حتی دیوارها نیز به این احساس پاسخ می‌دهند و به نوعی با او هم‌صدا می‌شوند.
هوش مصنوعی: نام تو به من کمک می‌کند و یاد تو باعث می‌شود که زندگی‌ام دوباره شاداب شود.
هوش مصنوعی: هر وقت که درباره عشق صحبت می‌کنم، به نظر می‌رسد دیوارها و محیط اطرافم نیز به من گوش می‌دهند و پاسخ می‌دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پیریم ولی چو عشق را ساز آید
هنگام نشاط و طرب و ناز آید
از زلف رسای تو کمندی فگنیم
بر گردن عمر رفته تا باز آید
آن بحر که موجش گهر انداز آید
در سینهٔ عاشقان به صد ناز آید
یک بار درآمد و مرا بیخود کرد
این بار گمم کند اگر باز آید
آن روز که کار وصل را ساز آید
وین مرغ ازین قفص بپرواز آید
از شه‌چو صفیر «ارجعی» روح شیند
پرواز کنان بدست شه باز آید
آن روز که کار وصل را ساز آید
وین مرغ از این قفس بپرواز آید
از شه چو صفیر ارجعی باز شود
پروازکنان به دست شه بازآید
آن روز که کار وصل را ساز آید
این مرغ ازین قفس به پرواز آید
از شه چو صفیر ارجعی روح شنید
پرواز کنان به دست شه باز آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.