اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
»
شمارهٔ ۸۷
علم عُلوی و سُفلی آموخته گیر
واموال جهان جمله تو اندوخته گیر
ناگاه اجلی آتش افروخته گیر
آموخته و اندوخته را سوخته گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به اهمیت علم و دانش اشاره دارد و می‌گوید که علم علوی (علم معنوی) و سفلی (علم دنیوی) را بیاموزید و از ثروت‌های جهان بهره‌برداری کنید. اما ناگهان به شروع آتش و فنا اشاره می‌کند و به این نکته می‌پردازد که آنچه آموخته‌اید و اندوخته‌اید، در نهایت باید از بین برود. به‌طور کلی، این شعر تأکید دارد بر زودگذر بودن دنیا و اهمیت دانش و علم.
هوش مصنوعی: علوم بالایی و پایینی را فراموش نکن و ثروت‌های دنیا را نیز برای خود جمع‌آوری کن.
هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، وقتی زمان مقرر فرا برسد، هر آنچه را که به دست آورده و آموخته‌ای، به آتش می‌افکند و از بین می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جان بر گرهِ زلفِ تو آموخته گیر
بی روی تو چشم از دو جهان دوخته گیر
دل را که چو پروانه به پای افتادست
چون شمع اگر بسر برم سوخته گیر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.