اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۲۶ غمگین غمگین به سوی تو می پویم مسکین مسکین بر تن خود می مویم پنهان پنهان روز و شبت می جویم آسان آسان به ترک تو چون گویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر با حس غم و ناراحتی به سوی معشوق می‌رود و از حال خویش ابراز مسکینی می‌کند. او در جستجوی وجود معشوق در روز و شب است و به آرامی از جدایی فکر می‌کند.
هوش مصنوعی: با حالتی غمگین و اشک در چشمانم به سمت تو می‌رویم و به‌طور ناامیدانه و بی‌پناه در دل خود به این درد و رنج می‌افتابم.
هوش مصنوعی: به آرامی در پی پیدا کردن تو هستم، در طول روز و شب. اما نمی‌دانم چگونه باید از تو فاصله بگیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وصف لب رنگین تو از دل جویم
در آرزوی زلف تو سنبل بویم
تا پر خون شد ز دیده چون گل رویم
وصف تو همه روز به بلبل گویم
ای گوی زَنَخ سخن ز گویت گویم
وی موی میان ز عشق مویت مویم
گر آب شوم گذر به جویت جویم
ور سرو شوم به پیش رویت رویم
زرد است ز عشق خاکبیزی رویم
وین نادره را به هر کسی چون گویم
این طرفه که خاکبیز زر جوید و من
زر در کف و خاکبیز را میجویم
با دل همه شب حدیث تو میگویم
بوی تو من از باد سحر میجویم.
دل دل طلبید از پی ره دلجویم
بدرود کنان کرد گذر در کویم
گفتم که ز راه راه و دل دل کم کن
بنگر که من آه آه و دل دل گویم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.