|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این چند بیت، شاعر از زیباییهای محبوبش حرف میزند. او میخواهد توصیف لبهای رنگین معشوقهاش را از دل بگوید و در آرزوی زلفهایش مانند سنبل خوشبو میشود. شاعر از عشق خود میگوید که چطور اشک از چشمانش همچون گل میریزد و هر روز توصیف محبوبش را به بلبل میگوید.
هوش مصنوعی: من در دل خود به وصف لبت رنگین میپردازم و آرزو دارم زلفت را ببویم که بویی مانند سنبل دارد.
هوش مصنوعی: وقتی چشمانم پر از اشک میشود، مانند گل به زیبایی تو مینگرم و هر روز از عشق تو با بلبل میگویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای گوی زَنَخ سخن ز گویت گویم
وی موی میان ز عشق مویت مویم
گر آب شوم گذر به جویت جویم
ور سرو شوم به پیش رویت رویم
زرد است ز عشق خاکبیزی رویم
وین نادره را به هر کسی چون گویم
این طرفه که خاکبیز زر جوید و من
زر در کف و خاکبیز را میجویم
با دل همه شب حدیث تو میگویم
بوی تو من از باد سحر میجویم.
دل دل طلبید از پی ره دلجویم
بدرود کنان کرد گذر در کویم
گفتم که ز راه راه و دل دل کم کن
بنگر که من آه آه و دل دل گویم
سبحان الله بعهد تو آن گویم
کز طلعت تو نبود خالی کویم
زین پیش جهان به روی من می دیدی
و اکنون چه شدت که می نبینی رویم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.