گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

گر یک نفس آن جان و جهان بتوان دید

عیش خوش و عمر جاودان بتوان دید

در آینهٔ رخش که روشن بادا

گردم بزنی صورت جان بتوان دید

 
sunny dark_mode