|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تناقض میان توبه و گناه اشاره می‌کند. او می‌گوید که نوشیدن شراب و لذت بردن از زندگی، به نوعی در ذات او وجود دارد و نمی‌تواند از آن دست بکشد. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که توبه‌اش بی‌فایده است و در نهایت، رحمت خداوند بر گناهان او صدق می‌کند. به عبارت دیگر، شاعر با طرح این موضوعات به دوگانگی میان دین و زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: خراباتی که آباد شده، نتیجه ندامت و گناهانی است که ما انجام داده‌ایم. ما با دو هزار بار توبه‌ای که کرده‌ایم، هنوز هم در آغوش گناه هستیم.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق و رحمتش، من در اینجا توبه می‌کنم و در همان حال، به خاطر نافرمانی‌هایم، کارم را خراب می‌کنم. رحمتش به خاطر خطاهای ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آباد خرابات ز می خوردن ماست
خون دوهزار توبه در گردن ماست
زان می‌کنم این توبه و زان می‌شکنم
کآرایش توبه از گنه کردن ماست
آباد خرابات ز می خوردنِ ماست
خون دو هزار توبه در گردن ماست
گر من نکنم گناه، رحمت که کند
آرایش رحمت از گنه کردنِ ماست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.